ေသာင္ရင္း ျမစ္ေရ လွ်ံ

မိုးမ်ားအဆက္မပ်က္ ရြာသြန္းမွဳေၾကာင့္ ထုိင္းႏွင့္ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ေသာင္ရင္း ျမစ္ေရ ၾကီးရာ ျမစ္ကမ္းေဘးရွိ လူေနအိမ္မ်ား ႏွင့္ စက္ရံုအလုပ္ရံုးမ်ား အျခားကုန္းျမင့္ရာေနရာမ်ားသို႔ အေရးေပၚ ေျပာင္းေရြ႕လုိက္ရပါသည္။ ျမ၀တီဘက္ျခမ္းရွိ ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ေနေသာ အလုပ္သမားတဦးမွ ဒီေန႔ မနက္ပိုင္းမွ ျမစ္ေရ တက္လာတာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ကမ္းနေဘးမွ လူေနအိမ္ႏွင့္ ပစၥည္းမ်ား တခ်ဳိ႔မေျပာင္းေရြ႕ႏိုင္ပဲ ေရျမဳပ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ တခ်ဳိ႕မွာလည္း ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရႏွင့္ ေျမာပါသြားေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။

ထိုင္းဘက္ျခမ္းရွိ ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ေနေသာ သူမ်ားကိုေတာ့ နီးစပ္ရာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ ေခတၱ ေျပာင္းေရႊ႕ေနရေၾကာင္းေျပာပါသည္။
အခုလို ျမစ္ေရ ရုတ္တရက္လွ်ံတက္လာျခင္းမွာ မဲေဆာက္အလြန္ရွိ ေရကာတာမွ ေရလြတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အခုလို ရုတ္တရက္ ျမစ္ေရလွ်ံတာျဖစ္ေၾကာင္း ေသာင္းရင္းျမစ္ကမ္းေန လူမ်ားက ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ မဲေဆာက္တြင္လည္း အခ်ဳိ႔ေရလွ်ံတက္ေသာ အနိမ့္ပိုင္းေနရာမ်ားမွ လူထုမ်ားကို ေရကာတာမွ ေရလႊတ္မည္ျဖစ္သည့္အတြက္ သတိႏွင့္ ေနထုိင္ၾကရန္ လိုက္ႏွိဳးေဆာ္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား ျပန္ပို႔လွ်င္ တရားမဝင္ အလုပ္သမား ပိုမ်ားႏုိင္ဟုဆို

ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမ မ်ားကုိ ျပန္ပို႔မည့္ အစီအစဥ္ကုိ ထိုင္း အာဏာပုိင္မ်ားက အတည္ျပဳ လိုက္ပါက တရားမ၀င္ အလုပ္သမား ပိုမ်ားလာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ လုပ္ငန္းခြင္တခုမွ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု – ဧရာဝတီ)

“ျမန္မာ အစိုးရအေနနဲ႔ တရား၀င္ အလုပ္သမားေတြ ျဖစ္ေအာင္ လုိက္လုပ္ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထိုင္း အစိုးရက အဲဒီလို လုပ္မယ္ ဆိုရင္ တရားမ၀င္တဲ့ အလုပ္သမားေတြ ပိုမ်ားသြားမယ္” ဟု ထုိင္းႏုိင္ငံ ေတာင္ပိုင္း အေျခစိုက္ ပညာေရးႏွင့္ ဖြံ ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း ဒါရိုက္တာ ဦးထူးခ်စ္က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
လက္ရွိ တရား၀င္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားသည္ အထက္ပါ အစီအစဥ္ေၾကာင့္ တရားမ၀င္ အလုပ္သမားမ်ား အျဖစ္ ျပန္လည္ ေနထုိင္ သြားမည္ကုိ စိုးရိမ္ရေၾကာင္းလည္း ၎က ဆိုသည္။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမ မ်ားအား ျပန္ပို႔မည့္ အစီအစဥ္၌ ထုိင္းတြင္ ေရာက္ရိွေနေသာ ျမန္မာျပည္သားမ်ား သာမက အိမ္နီးခ်င္း လာအို၊ ကေမာၻဒီးယား ႏုိင္ငံတုိ႔မွ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္လည္း အက်ဳံး၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
“သူတို႔ အဲဒီလိုမ်ဳိး ျပန္ပို႔မယ္ ဆိုရင္ ဘယ္အလုပ္သမားကမွ သူတို႔ ကိုယ္၀န္ သံုး၊ ေလးလ ရွိတယ္ဆိုတာကို ထုိင္း အစိုးရ သိေအာင္ အေၾကာင္းၾကားမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ဦးထူးခ်စ္က ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လက ယင္း အစီအစဥ္ကုိ ထိုင္းအစိုးရက လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ ရည္ရြယ္၍ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း လတ္တေလာ ထိုင္းႏုိင္ငံရွိ လူ႔အခြင့္ အေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ား၏ အတိုက္အခံ ျပဳမႈမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။
ထုိင္း အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာနမွ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနသူ တဦးကလည္း ယင္း အစီအစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ လုပ္ ေဆာင္ရန္ အတြက္ ဥပေဒႏွင့္ ဆုိင္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ အခ်ိန္ယူ ေလ့လာေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုသည္။
အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီး မ်ားအား ကိုယ္၀န္ ၃ လႏွင့္ ၄ လ ခန္႔တြင္ မိခင္ ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကေလး ေမြးဖြား ၿပီးပါက ထိုင္းႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လာ၍ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယင္း အစီအစဥ္သည္ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ ရည္ရြယ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္း အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာနက ေၾကညာထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ျမန္မာျပည္သား အမ်ားစုက ကေလး မလိုခ်င္ၾကသူမ်ားေၾကာင္း၊ ထိုင္း အစိုးရ၏ အစီအစဥ္သည္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း (HRDF) မွ ဦးစိန္ေဌးက ေျပာသည္။
“ကေလးေမြးမယ္ ဆိုၿပီေတာ့ ျပန္သြားမယ္ဆိုရင္ ဖခင္ လုပ္တဲ့လူက ဒီမွာ က်န္ခဲ့တာေလ၊ ဒါ မိသားစုေရးကုိ ခြဲတာ၊ ေနာက္ ေမြးကင္းစ ကေလးကုိ ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ဒီကို ျပန္လာၿပီးေတာ့ အလုပ္လာလုပ္ ရအံုးမယ္ ဆိုတာ အဓိပၸာယ္ မရွိဘူး။ ဒါ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ ခ်ဳိးေဖာက္တာပဲ” ဟု ဦးစိန္ေဌးက ဆက္ေျပာသည္။
ထုိင္းအစိုးရက ယင္းအစီအစဥ္ကုိ အတည္ျပဳခဲ့ပါက ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔မ်ား၏ ကန္႔ကြက္မႈမ်ား ကုိလည္း ရင္ဆိုင္ရႏုိင္ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပသည္။
ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံ ၆ ႏုိင္ငံ ပူးေပါင္း ပါ၀င္သည့္ Mekong Migration Network (MMN) အဖြဲ႔ အစည္းႏွင့္ ေရႊ႕ ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူ Adisonrn Kerdmongkol တို႔က ယင္းသို႔ စီစဥ္ေနျခင္းသည္ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ရာ ေရာက္ေၾကာင္း ကန္႔ကြက္ ေျပာဆိုထားၿပီး ျဖစ္သည္။
MMN အဖြဲ႔ အစည္းတြင္ တရုတ္၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယား၊ ထိုင္း၊ ျမန္မာႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံတို႔မွ အလုပ္သမား အေရး ေဆာင္ရြက္ ေနေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုင္းႏုိင္ငံအေျခစိုက္ အဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ ထုတ္ေဝေသာ သတင္းစာမ်ားတြင္လည္း ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူ႔အခြင့္ အေရး အဖြဲ႕မ်ားက ေဝဖန္သည္ကို ဆက္တုိက္ ေဖာ္ျပေနသည္။
မၾကာေသးခင္က ျမန္မာအစိုးရ တာဝန္ရွိသူမ်ားသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ရပိုင္ခြင့္ အျပည့္အဝ ရရွိေရး အတြက္ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟု အစိုးရ သတင္းစာမ်ားမွ တဆင့္ တရားဝင္ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ေနေသာ ျမန္မာအလုပ္သမား ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္းအထိ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္သမား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။

ဧရာ၀တီသတင္းဌာနမွ ထပ္မံကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ခ်င္းမိုင္ ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအေရး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ တင္ျပမည္

၀ပ္ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္းတိုက္ရွိ ျမန္မာ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနေသာ သံအမတ္ႀကီး ဦးတင္၀င္း (ဓာတ္ပုံ – ဧရာ၀တီ)

ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ရွိ ၀ပ္ ဆိုင္းမြန္း ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ျမန္မာ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ ဆက္လက္ထား ခြင့္ရရန္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ တင္ျပေပးမည္ဟု ထိုင္းႏုိင္ငံ ဆိုင္ရာ ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီး ဦးတင္၀င္းက ေျပာၾကားသည္။
ဦးသိန္းစိန္၏ ထိုင္းႏုိင္ငံသို႔ ဇူလိုင္လ ၂၂ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ၃ ရက္ၾကာ လာေရာက္မည့္ ခရီးစဥ္ မတုိင္ခင္ ယင္းကိစၥကုိ ႏွစ္ႏိုင္ငံ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးႏုိင္ရန္ တင္ျပသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယေန႔ ၀ပ္ဆုိင္းမြန္း ေက်ာင္းတြင္ ေဂါပက အဖြဲ႕၀င္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာ သံရုံး တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးရာတြင္ သံအမတ္ႀကီး ဦးတင္၀င္းက ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္ သည္။
“၀ပ္ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္းထိုင္ ျပႆနာေလးေတြမွာ လာၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြကိုေလွ်ာက္ရင္း ဒကာ၊ ဒကာမေတြကုိ ေတြ႕ရင္ ျဖစ္ ႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြ ရွာေဖြဖို႔ လာခဲ့တာပါ၊ အဓိကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ကူညီေဆာင္ရြက္ဖို႔ လာခဲ့တာ ပါ” ဟု သံအမတ္ႀကီး ဦးတင္၀င္းက သတင္းေထာက္မ်ားကုိ ရွင္းျပသည္။
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ အထဲတြင္ ပါ၀င္သည့္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွ ဗုဒၶဘာသာ အသင္း ဥကၠဌ ကုိစိုး၀င္းကလည္း သံအမတ္ႀကီး အေနႏွင့္ ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုသည္ကုိ အားရေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ထုိင္းပိုင္၊ ျမန္မာပိုင္ ဆိုတာထက္ ျမန္မာဘုန္းႀကီးနဲ႔ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ပဲ ဆက္လက္ေနသြား ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေတြကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”ဟု ကုိစိုး၀င္းက ဆက္ေျပာသည္။
၀ပ္ဆိုင္းမြန္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသည္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအမ်ားစုက ကုိးကြယ္သည့္ေက်ာင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း မႈ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ႐ုိးရာပြဲလမ္း အခမ္းအနားမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ အားထားရေသာ ေက်ာင္းလည္း ျဖစ္သည္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မႈသြားသည့္ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္ ဦးအာသဘ (သက္ေတာ္ ၉၁ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၇၀)၏ ေနရာတြင္ ထိုင္း ဥပေဒအရ ထုိင္း သံဃာေတာ္ တပါးကုိ အစားထိုး ခန္႔အပ္ရန္ ထုိင္း သာသနာေရး ဦးစီး ဌာနႏွင့္ ထိုင္း သံဃာေတာ္မ်ားက စီစဥ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ တနလၤာေန႔က ထိုင္း သာသနာေရးဦးစီးဌာနအပါအ၀င္ ထိုင္းလူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕က ထိုင္းသံဃာမ်ားကို ေက်ာင္းအပ္ပြဲျပဳ လုပ္ရန္ စီစဥ္မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းေဂါပက အဖြဲ႕ႏွင့္ ခ်င္းမိုင္ရွိ ျမန္မာ အသိုင္းအ၀ိုင္း က ကန္႔ကြက္၍ အစီအစဥ္ပ်က္ခဲ့သည္။
ပ်ံလြန္ေတာ္မႈသြားသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးအာသဘသည္ ၁၃၀၈ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ၆၅ ႏွစ္ခန္႔ ၀ပ္ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္းတြင္ သတင္း သံုး ေနထုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ဆရာေတာ္၏ ေထ႐ုပၸတၱိတြင္ ပါရွိသည္။
၀ပ္ ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္း၌ ဆရာေတာ္ ဦး၀ရဓမၼသည္ ပထမဆံုး ေက်ာင္းထိုင္၍ ဦးဂႏၶမာလာ၊ ဦးေဘာဂဓမၼ၊ ဦးဇိန၊ ဦးသာဒရ၊ ဦးေတ ေဇာသိရီ၊ ဦးအာစိဏၰ၊ ဦးပညာသာရ၊ ဦး၀ဇီရိႏၵႏွင့္ ယမန္ႏွစ္က ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဦးအာသဘ အပါအ၀င္ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာ ေတာ္ ၁၀ ဆက္ သီတင္းသံုးခဲ့ၾကေၾကာင္း ေက်ာင္း မွတ္တမ္း၌ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထိုင္း ဥပေဒအရ ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ သီတင္းသုံးေနထုိင္လ်က္ရွိေသာ ျမန္မာ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္မ်ား ပ်ံ လြန္ေတာ္မူသြားပါက ထိုင္း သံဃာေတာ္မ်ား ေက်ာင္းထိုင္ခြင့္ရွိသည္ဟု ျပဌာန္းထားေၾကာင္း၊ ထုိင္းႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း၌ လန္ပန္းၿမိဳ႕ ရွိ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းကုိသာ ထုိင္းအစိုးရက တရား၀င္ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။
ယမန္ေန႔ညပိုင္းက ၀ပ္ ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္း၌ က်င္းပသည့္တရားပြဲတြင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဉာဏိႆရက ျမန္မာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား အဆက္ဆက္ ေက်ာင္းထိုင္ခဲ့သည့္ ၀ပ္ ဆိုင္းမြန္း ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားမ်ား အေနႏွင့္ စနစ္တက် သမိုင္းေၾကာင္းမ်ား ေလ့လာ၍ ညီညီ ညြတ္ညြတ္ ထိန္းသိမ္း ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
“ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြကုိ စနစ္တက် ကာကြယ္ၿပီးေတာ့ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ရင္ လူမ်ဳိးရဲ႕ သမိုင္းဟာ ခိုင္လံုတယ္၊ ဒီလူမ်ဳိး ဘယ္က ဆင္းသက္တယ္ ဆုိတာကုိ ခိုင္ခိုင္လံုလံု ေျပာၾကားႏုိင္လိမ့္မယ္”ဟု အရွင္ ဉာဏိႆရက မိန္႔သည္။
၀ပ္ ဆိုင္းမြန္း ေက်ာင္း ကိစၥကုိ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား အေနႏွင့္ ေလးနက္စြာ မိန္႔ၾကား၍ လာေရာက္အားေပးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လိုအပ္သည့္အႀကံ အဉာဏ္မ်ား ေပးရန္ အဆင္သင့္ ရွိေၾကာင္းလည္း အရွင္ ဉာဏိႆရက ဆိုသည္။

ဧရာ၀တီ သတင္းဌာနမွ ထပ္မံကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

တ႐ုတ္တြင္ နွိပ္စက္ခံရသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္

တ႐ုတ္နဲ ့ေတာင္ကိုရီးယားနယ္စပ္က ပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္းျမို့တျမို့မွာ တရားမ၀င္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ အလုပ္႐ွင္ရဲ့ နွိပ္စက္ အနိုင္က်င့္မႈနဲ့ လုပ္အားခအျပည့္အ၀ မေပးမႈတို့ေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာၾကပါတယ္္။

တ႐ုတ္နိုင္ငံ အေ႐ွ့ဘက္ ကမ္းရိုးတန္းေဒသ ႐ွန္တံုျပည္နယ္ (ShanDong) ထဲက ပင္လယ္ငါး ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုတခုမွာ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္တဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမား ၁၈ ဦးဟာ အလုပ္ခြင္မွာ ညွဥ္းပန္းနွိပ္စက္ခံရမႈနဲ့ လုပ္အားခ အျပည့္အ၀ မရမႈတုိ့ေၾကာင့္ ျပန္လည္ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကတာပါ။

ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ ကိုရီးယားနဲ့ ဂ်ပန္ကုိ တင္ပုိ့တဲ့ ပင္လယ္ငါး ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီရဲ့ စက္ရံုမွာ ငါးခြဲ၊ ငါးေခါင္းျဖတ္ စတဲ့ ငါးခုတ္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္အတြင္းက စက္ရံုမွာ တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသားတဦးရဲ့ ပစၥည္းေပ်ာက္တာကို အေၾကာင္းျပုျပီး တ႐ုတ္နဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ အၾကား ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားျပီးေနာက္မွာ ခုလို ထြက္ေျပးလာတာလို့ မိထၳီလာျမို့ကေန တ႐ုတ္နိုင္ငံကို သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္တဲ့ အလုပ္သမား ကုိေအာင္ေအာင္က ေျပာပါတယ္။

“တ႐ုတ္တေယာက္က သူ့ရဲ့တန္ေၾကးမ႐ွိတဲ့ပစၥည္း ေပ်ာက္တာကို ဗမာေတြအကုန္လံုးကို သိမ္းက်ံုးဆဲေတာ့ နားလည္တဲ့ေကာင္တေယာက္က ေဒါသျဖစ္ျပီး စကားမ်ားတာနဲ့ တ႐ုတ္ေတြက အကုန္၀ိုင္းခ်တာပဲ။ ဓားေတြေရာ၊ တုတ္ေတြနဲ့၊ ေတြ့တာနဲ့ ၀ို္င္းခ်တာ။ ဗမာေတြကလည္း ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြ ခံရေတာ့ ၀ိုင္းျပီးျပန္ခ်ရင္းနဲ့ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ တ႐ုတ္ဘက္ကလည္း ေသြးထြက္သံယိုတေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဗမာေတြဘက္ကလည္း ေခါင္းေပါက္တဲ့ သူေပါက္၊ လက္ေတြ ေပါက္တဲ့သူက ေပါက္၊ ရိုက္ခံရတဲ့သူေတြက ခုထိ ခါးနာတဲ့သူေတြလည္း ႐ွိတယ္။ တ႐ုတ္ေတြက ၀ိုင္းခ်ေတာ့ ဗမာေတြလည္း မေနရဲေတာ့ဘူးေပါ့။ ႐ွိတဲ့သူေတြ အကုန္လံုးက ျပန္လာခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ့က ျပန္လာလို့မရဘူး။”

ျမန္မာျပည္ေဒသအနွံ့က လူငယ္အလုပ္သမားေတြဟာ လစာ ၁ လကို တ႐ုတ္ယြမ္ေငြ ၂၀၀၀ ေလာက္ရမယ္ဆိုျပီး ေ႐ြွႊလီ-က်ယ္ေဂါင္ နယ္စပ္မွာ ျမန္မာ ပြဲစားတဦးက လာေရာက္စည္းရံုးခဲ့တဲ့အတြက္ တ႐ုတ္နုိင္ငံထဲ တရားမ၀င္ လမ္းေၾကာင္းနဲ ့၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကတာပါ။

ဒါေပမယ့္ ပြဲစားေျပာသလို လုပ္အားခ အျပည့္အ၀ မရခဲ့ၾကဘူးလို့ ကိုေအာင္ေအာင္က ေျပာပါတယ္။

“အလုပ္၀င္၀င္ခ်င္း ေျပာတာက တ႐ုတ္ ယြမ္ေငြ ၁၅၀၀၊ ၂၀၀၀ နဲ့ ၃၀၀၀ အထက္မွာ ႐ွိတယ္ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တုိ့ တကယ္သြားလုပ္ေတာ့ လစာက တရက္ကို ဘယ္ေလာက္၊ တလကုိ ဘယ္ေလာက္ရမွန္းလည္း မေရရာဘူး။ အခု ၄၊ ၅ လ လုပ္ျပီး ျပန္လာတဲ့သူေတြေရာ၊ ၇ လ၊ ၈ လ လုပ္ျပီး ျပန္လာတဲ့ သူေတြေရာ လမ္းစရိတ္ေတာင္ အနုိ္င္နုိင္ျဖစ္ေနတာ။ လမ္းမွာလည္း အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္နဲ့ သူမ်ားေတြ စားသလို က်ေနာ္တုိ့ မစားနုိင္ဘူး။”

ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ ယူနန္ျပည္နယ္ ကူမင္းျမို့ဘက္ကို ဘတ္စ္ကားနဲ့ ျပန္လာေနၾကရာမွာ လမ္းခုလတ္မွာပဲ ႐ွိေနဆဲျဖစ္ျပီး ညပိုင္းေလာက္မွာမွ ျမန္မာနယ္စပ္ကို ေရာက္မယ္လို ့ခန့္မွန္းထားပါတယ္။

ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ့ ႐ွန္တံုျပည္နယ္ဟာ ေတာင္ကိုရီးယားနဲ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံအၾကား ပင္လယ္ တဖက္တခ်က္မွာ႐ွိတဲ့ နယ္စပ္ျမုိ့ျဖစ္ျပီး ေ႐ြွႊလီကေန ၃ ည အိပ္ ၄ ရက္ ခရီး ဘတ္စ္ကားနဲ့သြားရတဲ့ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေဒသမွာ ျမန္မာအလုပ္သမား ေထာင္နဲ့ခ်ီ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကျပီး အခု ထြက္ေျပးလာတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ လုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ပင္လယ္ငါး စက္ရံုမွာေတာ့ ျမန္မာအလုပ္သမား ၃၀ နီးပါး က်န္႐ွိေနတုန္းပဲလုိ ့သိရပါတယ္။ 

DVB သတင္းဌာနမွ ထပ္မံကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

စက္ရံုပိတ္လိုက္သျဖင့္ အခက္ေတြ့ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ား ေျပလည္မႈ ရရိွ

စက္ရံုပိတ္လိုက္လို့ အခက္ေတြ႔ေနရတဲ့ မဲေဆာက္ျမိဳ႕က ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္နဲ့ အလုပ္သမား ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေရး ရံုးတို့ရဲ့ ညွိနိႈင္းေပးမႈေၾကာင့္္ ေျပလည္မႈရသြားၾကပါတယ္။

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕က ျမန္မာလုပ္သားေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လီဖြမ္း အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းကို ဇူလုိင္ ၁၄ ရက္ေန့မွာ အလုပ္႐ွင္က ၾကုိတင္မေၾကညာဘဲ ပိတ္ပစ္လိုက္ျပီး ဇူလိုင္ ၁၆ ရက္ေန့ ေနာက္ဆံုးထား စက္ရံုေျပာင္းေ႐ႊ႕လုပ္ကုိင္ၾကဖို့ ေျပာလာတဲ့အတြက္ အလုပ္႐ွင္နဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြအၾကား တင္းမာမႈ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

စက္ရံုပိတ္လိုက္တဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြရဲ့ အေနအထုိင္ အစားေသာက္ အခက္ေတြ႕ရျပီး စက္ရံုမေျပာင္းခ်င္တဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုလည္း အလုပ္႐ွင္က အလုပ္သမားကတ္ေတြ၊ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ ျပန္ထုတ္မေပးဘဲ သိမ္းထားခဲ့တာပါ။

ဒီကိစၥ အလုပ္သမား အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ့ ၾကား၀င္ညွိနိႈင္းမႈနဲ့ ျပန္ေျပလည္ခဲ့ျပီလို့ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ ဦးမိုးေဆြက ေျပာပါတယ္။

“မေန့က သေဘာတူညီခ်က္ ရသြားတာက အလုပ္႐ွင္က အလုပ္ေျပာင္းမွာပဲ။ မလိုက္နိုင္တဲ့သူေတြကို တလစာ နစ္နာေၾကးေပးမယ္လို့ သေဘာတူညီခ်က္ ရတယ္။ သူတို့ ျပဿနာတက္ေနစဥ္ ကာလေတြမွာ အလုပ္မဆင္းတဲ့ရက္ေတြကို ၁၅ ရက္အတြင္းမွာ သူတို့ ပုိက္ဆံကို ထုတ္ေပးမယ္။ အလုပ္သမားေတြရဲ့ ပတ္စ္ပို့ေတြကို လႊဲေျပာင္းစာေတြ သူလုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတာ့ ရသြားတယ္ဗ်။”

ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလုပ္ကိုင္ရမယ့္ စက္ရံုဟာ မူလလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စက္ရံုထက္ ေ၀းလံတဲ့ ေနရာမွာ႐ွိတာေၾကာင့္ အလုပ္သမားေတြက မေျပာင္းေ႐ႊ႕ခ်င္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထိုင္းအလုပ္သမားဥပေဒအရ စက္ရံုအလုပ္ရံု ပိုင္႐ွင္ေတြဟာ မိမိအလုပ္သမားကို ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလိုတယ္ဆိုရင္ ၁ လ ၾကိဳတင္ အသိေပးထားရမွာျဖစ္ျပီး ၾကိုတင္အသိမေပးရင္ျဖစ္ေစ၊ အလုပ္သမားေတြဘက္က ေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုတဲ့ ဆနၵမ႐ွိရင္ျဖစ္ေစ နစ္နာေၾကး ေတာင္းဆိုခြင့္႐ွိတယ္။ ၁ လအတြင္း ၾကိဳတင္အေၾကာင္းမၾကားရင္ လုပ္အားခ ၁ လစာ နစ္နာေၾကးရရမယ္လို့ ျပ႒ာန္းထားတာပါ။

မဲေဆာက္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံက ေ႐ႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားနဲ့ အလုပ္႐ွင္ၾကား ျပဿနာေတြ မၾကာခဏ တက္ေလ့႐ွိျပီး အလုပ္သမားေတြအေနနဲ့ ဥပေဒကို နားလည္ေအာင္ေလ့လာျပီး စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ့ ညွိနိႈင္းမႈ႐ွိဖို့လိုတယ္လို့ ဦးမိုးေဆြက ေျပာပါတယ္။

DVB သတင္းဌာနမွ ကူးယူတင္ျပပါသည္။

အလုရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား ညွိဳႏႈိင္းမႈ ျပီးဆံုး

မဲ့ေဆာက္ ျမိဳ႕ပိုင္ရံုးအနီး  ROYAL TEX. CO. LTD (ဘန္႔ႏုရာ သိုးေမြး) စက္ရံုတြင္ 29 . 5 . 2012 ရက္ေန႔တြင္း အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပမွဳျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။

ဆႏၵျပသည္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းမွာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ လက္ရွိ ဒါဇင္ေၾကးမွာ အဆမတန္ နည္းပါးေနေသာေၾကာင့္ ဒါဇင္ေစ်းတိုးျမင့္ေရးႏွင့္ အကယ္၍ ဒါဇင္ေစ်း မတိုးျမင့္ေပးႏုိင္ပါက ဒါဇင္စား(အထည္ေကာက္) မွ ေန႔စား အလုပ္သမားအျဖင့္ေျပာင္းေပးေရးတို႔ျဖစ္သည္။

စက္ရံုရွိအလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ ဒါဇင္စားအလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ျပီး အလုပ္ခ်ိန္ မနက္ 8 နာရီမွ ည 10 နာရီအထိ လုပ္ခမွာ  1 လ လုပ္အားခစုစုေပါင္း 1500 ဘတ္မွ 1900 ဘတ္အလြန္ဆံုးသာရရွိသျဖင့္ ေစ်းႏွဳန္းတိုးျမင့္ေပးရန္ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အလုပ္သမားမ်ားသည္ ေအာက္ပါ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေတာင္းဆို တင္ျပခဲ့သည္။

1 - ဒါဇင္ေၾကးတိုးေပးပါရန္ႏွင့္ ညေန 6 နာရီ ေနာက္ပိုင္း OT (အခ်ိန္ပို)ေၾကးေပးပါရန္၊ တနဂၤေႏြေန႔အလုပ္ဆင္းရပါက လုပ္အားခ ကို ဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း 2 ဆေပးရန္

2 - ဒါဇင္ေၾကးကို မတိုးေပးပါက ေန႔စားခ (225) ဘတ္ ႏွင့္ OT ေၾကး 1 နာရီလွ်င္ (25) ဘတ္ေပးပါရန္ႏွင့္ ရာခိုင္ႏွဳံးေၾကး 3 ရာခိုင္ႏႈံး ျဖတ္ေတာက္ျခင္းကို ရပ္တန္႔ေပးရန္ တို႔ျဖစ္သည္။

ထိုေတာင္းဆိုခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို စက္ရံုရွိအလုပ္သမားမ်ားအားလံုး (125 ေယာက္) မွ လက္မွတ္ေရးထိုးေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။

အလုပ္သမားမ်ား၏ေတာင္းဆိုခ်က္ စာကို အလုပ္ရွင္သို႔ တင္ျပေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ရွင္မွ မည္သို႔မွ မလိုက္ေလွ်ာသည့္အျပင္ အကယ္၍ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ပါက မိမိဆႏၵအေလွ်ာက္ ထြက္သြားႏိုင္ေၾကာင္းေျပာဆိုသျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ မေၾကနပ္၍ အလုပ္မဆင္ပဲ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

30 ရက္ေန႔ ည 9 နာရီခြဲခန္႔တြင္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကြန္ယက္သို႔ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားလာသျဖစ္ အလုပ္သမားမ်ားနွင့္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုျပီး လိုအပ္သည့္အၾကံဉာဏ္မ်ား ေပးခဲ့ပါသည္။

31 ရက္ေန႔ နံနက္တြင္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ အလုပ္ဆင္းရန္ စက္ရံုသို႔သြားရာ အလုပ္ရွင္မွ အလုပ္ေပးမဆင္းသျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားမွာစက္ရံု၀န္းအတြင္းမွာပင္ အုပ္စုလိုက္ထိုင္ေနခဲ့ၾကပါသည္။

နံနက္ 9း30 နာရီခန္႔တြင္ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ 3 ဦး ထြက္လာျပီး ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကြန္ယက္သို႔ အကူညီေတာင္းခံခဲ့သည္။ 10 နာရီ 30 ခန္႔တြင္  ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကြန္ယက္မွ ဦးေဆာင္၍ အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးရံုး (စ၀ါတီကန္) သို႔ သြားေရာက္ အလုပ္သမားမ်ား၏ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို တင္ျပ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးမွ အရာရွိမွ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ သူသြားေရာက္ ေဆြးေႏြးေပးမယ္ေျပာပါတယ္။ အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးရံုမွ တာ၀န္ရွိသူက 7 – 6- 2012 (ၾကာသပေတး) ေန႔တြင္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအား အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးရံုးတြင္ ညွိႏိုင္းေတြ႔ဆံုရန္အတြက္ ခ်ိန္းဆိုလိုက္ပါသည္။ အလုပ္သမားမ်ားအေနႏွင့္ အလုပ္ျပန္ဆင္းရန္ႏွင့္ အလုပ္သမားေတြေတာင္းဆိုသည့္အခ်က္ကို သူ႔အေနႏွင့္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေပးမည္ဟုေျပာပါသည္။

1 . ရက္ေန႔ မနက္တြင္ အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ျပန္ဆင္းရျပီး.. အလုပ္ရွင္မွ အစည္းေ၀းေခၚ ညွိႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ အလုပ္ရွင္မွ အလုပ္သမားမ်ားအား ေန႔စားခ တရက္ကို 150 ေပးမည္ႏွင့္ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္း သူတို႔သတ္မွတ္ထားသည့္ စံႏွဳန္းအတိုင္း ျပီးေအာင္လုပ္ေပးရန္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ တနဂၤေႏြ အလုပ္ မဆင္းရသည့္ရက္တြင္ ထမင္းမေပးေတာ့ေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ အလုပ္သမားမ်ားမွ ေက်နပ္မွဳမရွိခဲ့ေပ..။

7 ရက္ေန႔တြင္ စက္ရံုပုိင္ရွင္ႏွင့္ ကိုယ္စာလွယ္ 5 ဦး၊ အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္ 7 ဦး ႏွင့္ အလုပ္သမားကာကြယ္ေရးရံုး(စ၀ါတီကန္)မွ တာ၀န္ရွိသူတို႔ မနက္ 10 နာရီတြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။

တဘက္ႏွင့္တဘက္ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးခဲ့ျပီး ညေန 4 နာရီ အခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေအာက္ပါသေဘာတူညီမွဳကို ရရွိခဲ့ပါသည္။

1 . ယခင္ ဒါဇင္စား (ပုတ္ျပတ္စား) အျဖစ္မွ ႏွစ္ဘက္သေဘာတူညီ၍ ေန႔စားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ခဲ့သည္။

2. ေန႔စားခကို ေရ၊ မီး၊ အေဆာင္၊ ထမင္းဖိုး စသည္တို႔ျဖစ္ေတာက္ျပီး ေန႔စားခကို 155 ဘတ္ တန္းတူရရွိမည္။

3. အခ်ိန္ပို ( OT ) ေၾကးကို တနာရီလွ်င္ 10 ဘတ္ ႏွံဳးျဖင့္ သတ္မွတ္လိုက္သည္။

4. တနဂၤေႏြ အလုပ္ဆင္းခိုင္းပါက ေန႔စားခကို 2 ဆေပးရမည္။

5. အလုပ္မရွိသည့္ ေန႔မ်ားတြင္ 50 ဘတ္ကို အလုပ္ရွင္မွ ေပးရမည္။

6. တနဂၤေႏြေန႔ အလုပ္ပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ထမင္းမေပးပဲ အလုပ္သမားမ်ားအား မိမိဘာသာ ခ်က္စားႏိုင္ရန္အတြက္ အလုပ္ရွင္မွ ဆန္ ေပးရမည္။

ဆိုသည့္ အခ်က္ 6 ခ်က္ကို သေဘာတူညီခဲ့သည္။

အထက္ပါ သေဘာတူညီခ်က္သည္ 8 – 6 – 2012 (ေသာၾကာ) ေန႔တြင္ စတင္ အက်ဳံး၀င္မည္ျဖစ္သည္။

အုိမီကာစက္ရုံမွ အလုပ္သမားမ်ား ေန႔စားခ တိုးျမွင့္ေပးရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေတာင္းဆိုမႈ ေအာင္ျမင္

ေန႕စားခနည္း၍ ေမလ (၁၆) ရက္ကေန ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနေသာ အုိမီကာေအာက္စက္ရုံမွ ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႕တြင္ အလုပ္သမားကုိယ္စားလွယ္ ၆ ဦးႏွင့္ စက္ရုံမန္ေနဂ်ာတုိ႔ ညွိႏႈိင္း၍ ေန႔စားခ ၂၂၆ ဘတ္ ေပးရန္ သေဘာတူညီမႈကုိရရွိၿပီး အလုပ္သမားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပမႈ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ဥပေဒအရ အလုပ္သမားတစ္ဦးကုိ တစ္ရက္လုပ္အားခ ၂၂၆ ဘတ္ ထားရွိၿပီး ယခုအုိမီကာစက္ရုံမွ အလုပ္သမားမ်ားသည္ တစ္ရက္လုပ္အားခ ၂၂၆ ဘတ္ကုိ ရရွိသည့္အတြက္ စက္ရုံမန္ေနဂ်ာက OT(အခ်ိန္ပုိ) လုပ္ရန္ မေခၚတ့ဲအျပင္ စက္ရုံမွာလည္းေနခြင့္မရွိဘူး။ အျပင္မွာ မိမိဘာသာေနထုိင္ရမည္၊ အစားအေသာက္ကိုလည္း မိမိစရုိက္နဲ႕ခ်က္စားရမည္၊ လုံၿခံဳေရးအတြက္ကိုလည္း မိမိဘာသာ တာဝန္ယူရရမည္ဟု အလုပ္သမားတစ္ဦး ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ အခုလုိမ်ိဳး ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ စက္ရုံပုိင္ရွင္ သူေဌးတုိ႔အၾကား ပဋိပကၡေတြကုိ စဝပ္ဒီးခါ့ရုံး၊ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ ကုိပီတာႏွင့္ ေရာင္ျခည္ဦးအလုပ္သမားအဖြဲ႕ရဲ႕ အဓိကတာဝန္ခံ ထြန္းႏုိင္တုိ႔က ဦးေဆာင္ၿပီး ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးတ့ဲအျပင္ အလုပ္သမားမ်ားကုိ စက္ရုံမွတာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ မေပးတ့ဲအရာေတြကုိ သူတုိ႔က တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ကုိလည္း သိရွိရသည္။ တစ္ရက္လုပ္အားခ ၂၂၆ ဘတ္ ရရွိသည္ႏွင့္ပတ္သတ္၍ ေက်နပ္မႈရွိမရွိ အလုပ္သမားတစ္ဦးကုိ Arakan Times က ေမးျမန္းေသာအခါ သူကအခုလုိေျပာျပသည္။ " က်ေနာ္ကေတာ့ အရမ္းကုိေက်နပ္အားရ ဝမ္းသာျဖစ္မိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ထုိင္းႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္အရ တစ္ရက္လုပ္အားခ ၂၂၆ ဘတ္ ရတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မဲေဆာက္မွာ ဘယ္စက္ရုံမွ မရဖူးတ့ဲေန႕စားခကုိ အခု က်ေနာ္တုိ႕ ရရွိတ့ဲအတြက္ေၾကာင္း ေပ်ာ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕အလုပ္သမားမ်ားေတြကုိ အားလုံးအဆင္ေျပေအာင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတ့ဲ စဝပ္ဒီးခါ့ရုံး၊ ကုိပီတာႏွင့္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႕ကုိလည္း အရမ္းကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ " ဟု သူက ေျပသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕သည္ တစ္ျခားၿမိဳ႕မ်ားထက္ အလုပ္ခလစာနည္းပါးေနသည့္အတြက္ အခုလုိမ်ိဳး စနစ္တက် ဆႏၵျပေတာင္းဆုိခဲ့ရာမွ  ေအာင္ျမင္မႈကုိရရွိျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရွိရသည္။ ဆႏၵျပေနသည့္ ရက္ပိုင္းမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည္ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ခရီးစဥ္မွာ ထုိင္းဝန္းႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လတ္ႏွင့္ အလုပ္သမားအေရးကိစၥကုိ အဓိကထားေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားေတြ ေခ်ာ႔ေခ်ာ႔ေမာ့ေမာ့ အဆင္ေျပသြားတာျဖစ္တယ္ ဟု ဆႏၵျပအလုပ္သမားေတြက ေျပာဆုိေနသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ဳိင္ (စမူစာခြန္း) တြင္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ အမွာစကား

အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပရင္း လဲက်သူ ၁၀ ဦးအထိရွိလာ

ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ေျမာင္းတကာ စက္မႈဇုန္ရွိ Yangon Crown သံမဏိ စက္႐ုံတြင္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနၾကေသာ အလုပ္သမား ၄၁ ဦးအနက္မွ အားျပတ္လဲက်ခဲ့သူ ၁၀ ဦးအထိရွိသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားကူညီေရးအဖြဲ႔မ်ားက ေျပာသည္။  အေျခခံလစာ တိုးျမွင့္ေပးေရးႏွင့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ား ေပးေရးတို႔ကို ယခုလ ၂၅ ရက္ေန႔က စ၍ အစာငတ္ခံေတာင္းဆို ခဲ့ၾကရာ တတိယေျမာက္ေန႔တြင္ ကိုေဇာ္မင္းလတ္ဆိုသူမွာ လဲက်ခဲ့ၿပီး ေမွာ္ဘီေဆး႐ုံႀကီးသို႔ ေဆးကုသရန္တင္ပို႔ခဲ့ရသည္။ ယမန္ ေန႔ ညေနပိုင္းအထိ ယင္းသို႔ ျဖစ္ပြားသူ စုစုေပါင္း ၁၀ ဦး ရွိၿပီး ေဆးကုသမႈ ခံယူေနေၾကာင္း သိရသည္။

Yangon Crown သံမဏိ စက္႐ုံမွ အလုပ္သမားမ်ား အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ေနသည္ကို ယမန္ေန႔က ေတြ႕ရစဥ္(ဓာတ္ပုံ - မ်ိဳးမင္းသြင္ ေဖ့စ္ ဘုတ္ မွ)

“မေန႔ကအထိေတာ့ ေသြးဝမ္းကိုက္တဲ့ တေယာက္ကို ေမွာ္ဘီေဆး႐ုံႀကီးမွာ တင္ထားပါတယ္။ က်န္တဲ့ကိုးေယာက္ကုိေတာ့ ဆႏၵျပ ေနတဲ့ တဲနားမွာ အနားယူ ကုသေပးထားပါတယ္။ သူတို႔က အနားမယူဘဲ ဆႏၵျပတဲ့ ေနရာကိုပဲ တြဲတြဲၿပီး ပို႔ခိုင္းေနတာပဲ၊ အဲဒီလိုပဲ သြားျပလိုက္ လဲသြားလိုက္္နဲ႔”ဟု အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပမႈကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ကိုမ်ဳိးမင္းသြင္က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာ သည္။
Yangon Crown သံမဏိ စက္႐ုံတြင္ အစာငတ္ခံဆႏၵျပ အဖြဲ႔အျပင္ လူ ၁၅၀ ပါဝင္ေသာ ထိုင္သပိတ္ဆင္ႏႊဲေနသည့္ အဖြဲ႔ တဖြဲ႔လည္း ရွိေနၿပီး ႏွစ္ဖြဲ႔လံုးက အေျခခံလစာတိုးေပးရန္ႏွင့္ လုပ္သက္ခြင့္၊ ေရွာင္တခင္ခြင့္၊ ေဆးခြင့္ႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ အကာအကြယ္ ပစၥည္းမ်ား လံုေလာက္စြာ ထားရွိေပးရန္တို႔ကို တညီတညႊတ္တည္း ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေမွာ္ဘီေဆး႐ုံႀကီးသို႔ တင္ပို႔ကုသေနရေသာ ကိုေဇာ္မင္းလတ္မွာ ေသြးဝမ္းမ်ားပါသြားေနၿပီး စိုးရိမ္ေနရေၾကာင္း၊ ေနာက္ထပ္ အားျပတ္ လဲက်ခဲ့သူ ကိုတင္ဦး၊ ကိုတင္မိုးဝင္း၊ ကိုသန္းလွစိုး၊ ကိုရဲကိုဦးႏွင့္ အျခား ၅ ဦးမွာ အစာအိမ္ေအာင့္ျခင္း ဖ်ားနာျခင္းႏွင့္ ၾကြက္ တက္ ေဝဒနာမ်ားခံစားေနရၿပီး ေစာင့္ေလွ်ာက္ေပးေနလ်က္ရွိေၾကာင္း ဆႏၵျပသူမ်ားကို ကူညီေပးေနေသာ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဗကသ) အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကလည္း ေျပာဆိုသည္။
မူလက အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသူ ၂၅ ဦးသာ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ၁၆ ဦး ထပ္မံဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ ၄၁ ဦးထိ ရွိလာခဲ့ၿပီး ဆႏၵျပသူမ်ားက ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား လိုက္ေလ်ာမႈရသည္ထိ ထိုေနရာမွ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္းမျပဳေတာ့ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ဆႏၵျပ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူမ်ားထံမွ သိရသည္။
“သူတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က ေသသြားပေစ၊ အေလာင္းကို မသၿဂႋဳဟ္နဲ႔ ဒီမွာပဲ ပံုထား။ တေယာက္တည္းက်န္ ပေစ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ေျပလည္သည္အထိ တိုက္ပြဲဝင္သြားမယ္ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ထားတာ”ဟု အလုပ္သမားမ်ားကို ကူညီေပးေနသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ျမွင့္တင္သူမ်ား ကြန္ရက္(HRDP) အဖြဲ႔မွ ကိုေက်ာ္ဝဏၰ က ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ေတာင္းဆိုေနမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလုပ္ရွင္ကိုယ္စားလွယ္၊ ဆႏၵျပ အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အလုပ္႐ုံႏွင့္ အလုပ္သမား ဥပေဒ စစ္ေဆးေရး ဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးဝင္းရွိန္တို႔ ယမန္ေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေသာ္လည္း အလုပ္ သမားမ်ား အဓိက ေတာင္းဆိုေသာ အေျခခံလစာတိုးေပးေရးကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။

အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပစဥ္ လဲက်သူ တဦး(ဓာတ္ပုံ - မ်ိဳးမင္းသြင္ ေဖ့စ္ ဘုတ္ မွ)

အလားတူ အေျခခံလစာ တိုးေပးေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ခံစားခြင့္မ်ား အတည္ျပဳေပးေရးတို႔ကို ယခုလ ၉ ရက္ေန႔မွ စတင္ ေတာင္း ဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ Hi-Mo ႏွင့္ Hi Art ဆံပင္တု စက္႐ုံ ႏွစ္႐ုံမွ အလုပ္သမား ၂၀၀၀ ခန္႔ကိုလည္း ၂၄ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ အစားအေသာက္မ်ားကို စက္႐ုံမွ ခ်က္မေကြ်းေတာ့ဘဲ ရပ္ဆိုင္းခံလိုက္ရသည္။
ထိုအလုပ္သမားမ်ားကို အစုိးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔မ်ားက ကူညီပ့ံပိုးမႈမ်ားရွိေသာ္လည္း လံုေလာက္မႈမရွိသျဖင့္ အလုပ္သမား ၂၅၀ ေက်ာ္မွာ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ မသီတာထြန္း က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
“ကေလးေတြ ေနမေကာင္းျဖစ္တာက အစာမစားရလို႔ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့တာလည္းပါတယ္။ အရင္ ဆႏၵျပတုန္း သူတို႔ ထမင္းေကြ်း တုန္းက ဝမ္းႏႈတ္ေဆးေတြ၊ စိတ္ေပ်ာ့ေဆးေတြ ခတ္ထည့္တာလည္း ပါတယ္။ ဟင္းခ်က္တဲ့လူေတြက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီေဆးေတြထည့္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာတယ္”ဟု မသီတာထြန္း က ေျပာသည္။
အလုပ္သမားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအားလုံးကို ယခုလ ၁၀ ရက္ေန႔က လႈိင္သာယာ စက္မႈဇုန္ ေရွ႕တန္းႀကီးၾကပ္ေရး႐ုံးတြင္ အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အလုပ္ရွင္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚနန္းေသာင္းရင္ႏွင့္ အလုပ္ရံုႏွင့္ အလုပ္သမားဥပေဒ စစ္ေဆးေရး ဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးဝင္းရွိန္တို႔ သံုးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုေဆြး ေႏြးခဲ့ၿပီး သေဘာတူလက္မွတ္ထိုးခဲ့ေသာ္လည္း ထို သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ကိုရီးယား လုပ္ငန္းရွင္ က သေဘာမတူဟု ဆိုကာ တဖက္သတ္ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
ရန္ကုန္တိုင္း လႈိင္သာယာ စက္မႈဇုန္တြင္ Hi-Mo ႏွင့္ Hi Art စက္႐ုံႏွစ္ခု အပါအဝင္ ဆႏၵျပေနသည့္ စက္႐ုံေပါင္း ၁၁ ႐ုံရွိၿပီး တိုးျမင့္ေအာင္၊ YJ ၊ ေနမင္းေအာင္၊ အာရွႏွင္းဆီ၊ ပုလဲ၊ စပယ္ပြင့္ ႏွင့္ Miss Style စက္႐ုံ ၇ ႐ုံမွာ ဝင္ေငြ၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈ မ်ားေၾကာင့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား အျပည့္အဝ ရရွိသည္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ ညွိႏႈိင္းလစာကို သေဘာ တူကာ အလုပ္ျပန္ဆင္းေနၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အလုပ္သမားမ်ာဘက္မွ ဥပေဒအရ ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ေရွ႕ေန ဦးေဌး က “ဆႏၵျပအလုပ္သမားေတြမွာ အကူအညီေတြ လိုပါ တယ္။ ဝင္ေငြမရတဲ့အျပင္ အိမ္ကေန ပိုက္ဆံေတာင္းၿပီး ဒီကိုလာၾကရ၊ ထမင္းဖိုး၊ ေရဖိုးကအစကုန္ေနတယ္၊ ရက္ရွည္လမ်ား ဆႏၵျပေနၾကရတဲ့အတြက္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အေထာက္ပံ့ေတြလိုေနသလို ရုပ္ဝတၳဳ အရလည္း ေငြေၾကးအပါအဝင္ အစား အေသာက္ အေထာက္ပ့ံေတြ လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ အလုပ္သမားေတြက ႀကံ့ႀကံ့ ခံႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
သူကဆက္ၿပီး“အေစာပိုင္းက၊ ၇ ႐ုံလက္မွတ္ထိုးၾကတာလည္း ႀကံ့ႀကံ့ မခံႏိုင္ၾကေတာ့လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔မွာ ေသာက္စရာက မရွိ၊ အမိုးအကာက မရွိ၊ မိုးေရထဲမွာ ေတာင္းဆိုေနၾကတယ္၊ ဖ်ားတဲ့လူကဖ်ား၊ နာတဲ့လူကနာနဲ႔ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ သူတို႔လည္း ရတဲ့ အေျဖ တခုအေပၚမွာ ေက်နပ္လက္ခံ လိုက္ရတဲ့အေျခအေနေတြျဖစ္သြားတာ၊ ဒါေပမယ့္ ေတာင္းဆိုမႈေတြ အျပည့္အဝ မရရွိသြားေပမယ့္ တခ်ဳိ႕တဝက္ထိေတာ့ ရသြားတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
Hi-Mo ႏွင့္ Hi Art ဆံပင္တု စက္႐ုံးမ်ားအပါအဝင္ ေငြကံ့ေကာ္ႏွင့္ Lucky Shoe တို႔မွာ ဇြဲမေလွ်ာ့ေသးဘဲ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား အျပည့္ဝ ရရွိသည္္အထိ ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုသြားမည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားကေျပာဆိုေနၾကသည္။ အေျခခံ လစာတိုးေပးေရးႏွင့္ အလုပ္သမားခံစားခြင့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ထပ္မံတိုးပြားလ်က္ရွိၿပီး ယေန႔တြင္ပင္ ကမၻာ အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ုံႏွင့္ Star tet စက္႐ုံ တို႔က ဆႏၵျပမႈမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။
ထို႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူသံုးအမ်ားဆံုး အရက္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ေနေသာ IBTC ကုမၸဏီ လက္ေအာက္ရွိ M.W.D.C စက္႐ုံခြဲ ၄ ခုအနက္ အမွတ္ (၁) ႏွင့္ အမွတ္ (၂) စက္႐ုံတို႔မွ အလုပ္သမား ၂၀၀ ေက်ာ္က ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔ကတည္းကပင္ အေျခခံ လစာ တိုးျမွင့္ေပးေရးႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း လိုအပ္ခ်က္မ်ားျပဳျပင္ေပးေရးတို႔ကို အလုပ္မဆင္းဘဲ ဆႏၵျပခဲ့ၾကၿပီး အလုပ္ရွင္က ယခုခ်ိန္ အထိ လိုက္ေလ်ာေပးမႈ မရွိေသးသျဖင့္ ဝင္ေငြထိခိုက္နစ္နာမႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေနရသည္။

ထုိင္းေတာင္ပုိင္း ျမန္မာ အလုပ္သမားအေရး ျမန္မာသံရံုး ညႇိႏႈိင္းေပးႏုိင္ခဲ့

ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ေဆာင္ခလာခရိုင္ ဖတ္တနာ ပင္လယ္အစားအစာ စက္ရံုက ျမန္မာ အလုပ္သမားအေရး ကိစၥကို ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာသံရံုးက သံမွဴးႀကီး ဦးမ်ိဳးတင့္၊ အလုပ္သမားေရး တာဝန္ခံနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြက သြားေရာက္ ညႇိႏႈိင္းေပးခဲ့ရာမွာ အဆင္ေျပ သြားၿပီလို႔ သိရပါတယ္။

Photo Courtesy of Sein Kyaw Hlaing

ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ၾကသည့္ ျမန္မာ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား တခ်ဳိ႕ကုိ မဲေဆာက္-ျမ၀တီ နယ္စပ္တြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ေတြ႔ရစဥ္။

ႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူညီမႈ စာခၽြန္လႊာ (MOU) နဲ႔ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ကန္႔သတ္ထားၿပီး သူတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ယာယီ ပတ္စပို႔စ္ေတြကိုလည္း သိမ္းဆည္းထားခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီလ (၈) ရက္ေန႔က စက္ရံုမွာ အတူလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကေမာၻဒီးယား အလုပ္သမားေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြက စုေပါင္းၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ညႇိႏႈိင္းမႈေတြ အဆင့္ဆင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရၿပီး ျပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကေတာ့ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ယာယီ ပတ္စပို႔ေတြက စက္ရံုက ျပန္လည္ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။
မေန႔ကစၿပီး ျမန္မာသံမွဴးႀကီး ဦးေဆာင္ၿပီး ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က အေသးစိတ္ သြားေရာက္ ညႇိႏႈိင္းေပးရာကေန အခုလို အားလံုး ေျပလည္မႈ ရတာပါလို႔ ျမန္မာအစိုးရ အလုပ္သမားေရး တာဝန္ခံ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္လြင္က RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။
“အဲဒါ ေျပလည္သြားၿပီဗ်။ ေျပလည္သြားေတာ့ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ အလုပ္ရွင္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မေန႔က သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ေပးခဲ့တယ္။ ခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ အလုပ္သမားေတြလည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ အလုပ္ဝင္ေနတာေပါ့ေနာ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပဲ အလုပ္ဝင္သြားၿပီ။ မနက္ကေတာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီအလုပ္သမား တန္းလ်ားကို သြားၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ သြားေတြ႔လို႔ ကုမၸဏီကုိ ဒါေလးေတြ ထပ္လုပ္ေပးပါဦးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ေသးတယ္။”
အရင္က အလုပ္သမားေတြက တေန႔လုပ္ခ (၁၇၇) ဘတ္ရရွိခဲ့သလို အခ်ိန္ပိုေၾကး ၃၃ ဘတ္ပဲ ရရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုညႇိႏႈိင္းမႈ အၿပီးမွာ ယခင္ကာလ နစ္နာခဲ့မႈေတြအတြက္ စာခ်ဳပ္ပါ အတိုင္း (၂၀၅) ဘတ္နဲ႔ ေန႔တြက္ခကို ျပန္လည္ တြက္ခ်က္ေပးခဲ့့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ညႇိႏႈိင္းေပးခဲ့မႈေတြကိုေတာ့ သူက အခုလို ဆက္ေျပာပါတယ္။
“အဓိက ကေတာ့သူတို႔ ၂၀၅ ဘတ္ မျပည့္တဲ့ ကိစၥေလးကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ျဖည့္ေပးပါ ေတာင္းတယ္။ အဲဒါေလး ျဖည့္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္တခါၾကေတာ့ ေနအိမ္ကို အခမဲ့ေပးၿပီးေတာ့ ေရဖိုးနဲ႔ မီးဖိုး ညွိယူၾကတာေပါ့။ အဲဒါမ်ိဳး လုပ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ ေျပာတာေလးေတြက အလုပ္သမားေရးရာေလးေတြ၊ အဲဒါေလးေတြ က်ေနာ္တို႔ အေသးစိတ္ အကုန္လိုက္ညွိေပးလိုက္တယ္။ သူတို႔က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေသာက္ေရကိုလည္း လံုေလာက္စြာ ထားေပးဖို႔တို႔၊ အိမ္သာကိုလည္း လံုေလာက္စြာထားေပးဖို႔တို႔။”
ဒီလို ညႇိႏႈိင္းမႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္သမားေတြဟာ အခုဆိုရင္ တစ္ရက္ကို ေန႔တြက္ခ (၂၆၆) ဘတ္အထိ ရရွိမွာျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ပိုလုပ္ခ အေနနဲ႔ ယခင္ (၃၃) ဘတ္ကေန အခုတစ္နာရီကို ဘတ္ (၅၀) ခန္႔ ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအလုပ္သမားေတြဟာ MOU နဲ႔တရားဝင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီးလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လိုအပ္လာရင္ ျမန္မာအစိုးရ အေနနဲ႔ အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရေအာင္ ကူညီနိုင္တာျဖစ္လုိ႔ တရားဝင္ဖို႔ လိုေၾကာင္းလည္း ဦးေက်ာ္ေက်ာ္လြင္က ေျပာပါတယ္။