မဂၤလာပါ ... ႂကြေရာက္လာၾကေသာ မိတ္သဂၤဟအေပါင္းတို႔ကို "ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကြန္ယက္" ဆိုဒ္မွ ေႏြးေထြးစြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ....

ရန္ကုန္မွ ထုိင္း နယ္စပ္အေရာက္ ပို႔ေပးသည့္ လူပြဲစားအလုပ္ တြင္က်ယ္


ထုိင္းႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တရားမ၀င္ သြားေရာက္လိုသူမ်ားအား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေကာ့ေသာင္း နယ္စပ္အထိ လူတဦးလွ်င္ က်ပ္ ၃ သိန္းခြဲအထိ ယူေဆာင္၍ လူပြဲစားမ်ားက ပို႔ေဆာင္ေပးေနေၾကာင္း ခရီးသည္မ်ားက ေျပာသည္။

kH400

ထုိင္းႏုိင္ငံ ရေနာင္းဘက္ျခမ္းသို႔ သြားမည့္ ေကာ့ေသာင္းေလွဆိပ္ (ဓာတ္ပံု - s643.photobucket.com)

ရန္ကုန္မွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ေကာ့ေသာင္းနယ္စပ္သို႔ သြားသူမ်ားသည္ မႏၱေလး၊ မေကြး၊ ရန္ကုန္၊ အညာ ေဒသမ်ားႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တို႔မွ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

နယ္စပ္မွ တဘက္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္မည့္ သူမ်ားသည္ ေဒသရင္း၌ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးေနျခင္းေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ထုခြဲေရာင္းခ်၍ သြားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

လူကုန္ကူးသည့္ ကိစၥမ်ား တြင္က်ယ္လာျခင္းေၾကာင့္ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက နယ္စပ္ေဒသ သြားေရာက္မည့္ သူမ်ားအား စစ္ေဆးေရးဂိတ္ အမ်ားအျပားတြင္ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္း၊ သြားမည့္အေၾကာင္းအရာ မခိုင္လုံသူမ်ားအား သက္ဆုိင္ရာ ေဒသသို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ပြဲစားမ်ားျဖင့္ သြားလာ ေနၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အဖမ္းအဆီးမရွိဘဲ ေကာ့ေသာင္းေရာက္ခ်င္ရင္ ပြဲစားခ က်ပ္ ၃ သိန္းခြဲေပးရတယ္။ မွတ္ပုံတင္ကတ္ နည္းနည္းေလး ေဟာင္းေနရင္ ၄ သိန္း ေတာင္းတယ္။ သြားမယ့္လူက အနည္းဆုံး ၃ ေယာက္ ရွိရမယ္လို႔ ပြဲစားေတြက ေျပာတယ္” ဟု ေကာ့ေသာင္း ေဒသသို႔ သြားေရာက္ရန္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိေနသူ ကိုသန္းေရႊက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္မွ ေကာ့ေသာင္းအေရာက္ ပြဲစားခ ေပးေဆာင္ရေသာ ေငြသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်ပ္ ၁ သိန္းခြဲႏွင့္ ၂ သိန္း ခန္႔သာ ေစ်းေပါက္ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္တြင္ ေကာ့ေသာင္းေဒသသို႔ သြားေရာက္သူ မ်ားျပားလာ၍ လူပြဲစားေစ်းကြက္ တြင္က်ယ္လာရာ ယခုကဲ့သို႔ ေစ်းႏွႈန္းျမင့္တက္ သြားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။

“ေအာင္မဂၤလာ ကား၀န္းထဲက ေကာ့ေသာင္းသြားမယ့္ ကားဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ ပြဲစားေတြက စုၿပံဳေရာက္လာၿပီး သူလုပ္ ေပးမယ္၊ ငါလုပ္ေပးမယ္၊ ေစ်းမမ်ားေစရဘူး ဆိုၿပီး အတင္းစည္း႐ုံးတယ္” ဟု ေကာ့ေသာင္းသို႔ သြားမည့္ ကိုသန္းေရႊက ဆိုသည္။

လူပြဲစားမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ပါရမီ အေ၀းေျပးကားဂိတ္ႏွင့္ ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကားဂိတ္တို႔မွ တနသၤာရီတိုင္းသို႔ ေျပးဆြဲ ေနၾကေသာ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား၊ တနသၤာရီ တုိင္းအတြင္းရွိ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္မ်ားမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ညိႇႏွႈိင္းကာ ပို႔ေဆာင္ေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။

ရန္ကုန္ ဆူးေလ၊ ပန္းဆိုးတန္းတို႔ရွိ ကုမၸဏီ တခ်ဳိ႕သည္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕၌ အေျခစိုက္ကာ လူတဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၁၆၀၀၀ (က်ပ္ ၄၆၀၀၀၀ ခန္႔) ယူေဆာင္ကာ ေကာ့ေသာင္းအေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပး၍ နယ္စပ္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရးကိုပါ ေဆာင္ရြက္ေပးေနေၾကာင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ခံတဦးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္၀င္းက ေျပာသည္။

ဆက္လက္၍ ၎က “ဘတ္ ၁၆၀၀၀ ေပးရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ လုပ္ေပးတယ္၊ အလုပ္ပါရွာေပးတယ္။ ပိုက္ဆံအေၾက မေပးႏိုင္တဲ့ လူဆိုရင္ လခထဲက ျဖတ္ယူတယ္။ ရန္ကုန္က ေအးဂ်င့္တခ်ဳိ႕ ဒီမွာ႐ုံးခန္းဖြင့္ၿပီး လုပ္ေပး ေနတယ္” ဟုဆိုသည္။

ရန္ကုန္မွ ေကာ့ေသာင္းသို႔သြားရာ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္၌ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္အမ်ားအျပား ရွိေသာ္လည္း ေရးၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ထား၀ယ္ၾကားရွိ မလြဲေတာင္ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္သည္ အဓိက က်ေသာ ဂိတ္တခု ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခရီးသည္ အေနျဖင့္ မိမိသြားမည့္ ေနရာအား ေသခ်ာစြာ မေျပာျပႏိုင္ပါက ထိုဂိတ္မွတဆင့္ မိမိေနရပ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ေၾကာင္း ေကာ့ေသာင္း ေဒသခံ တခ်ဳိ႕ကဆိုသည္။

ရခိုင္၊ မြန္ျပည္နယ္ႏွင့္ အညာဘက္မွ လာသူမ်ား၏ မွတ္ပုံတင္မ်ားကို အဓိက စစ္ေဆးေၾကာင္း၊ ေငြ မေပးႏိုင္သူမ်ားကို ဂိတ္မွ ျဖတ္သြားခြင့္ မေပးေၾကာင္း၊ တခါတရံ ထား၀ယ္မွ ေကာ့ေသာင္း သြားသည္ကိုပင္ စစ္ေဆးၿပီး ေငြေတာင္းခံျခင္းမ်ား ရွိေၾကာင္း ကိုေက်ာ္၀င္းက ရွင္းျပသည္။

“ပြဲစားေတြက ကားေမာင္းသူေတြနဲ႔ ညိႇၿပီး တင္တယ္။ ကားေမာင္းသူေတြက သက္ဆိုင္ရာ ဂိတ္ေတြရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ နားလည္မႈယူၿပီး စစ္ေဆးမခံရ ေအာင္လုပ္ေပး ထားတယ္။ ဆရာေရ က်ေနာ့္ကားေပၚမွာေတာ့ လူဘယ္ႏွဦး ပါတယ္လို႔ အသိေပးလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီကားေပၚပါတဲ့ လူေတြကို ဘာမွတ္ပုံတင္မွ မစစ္ေဆးေတာ့ဘူး” ဟု ထား၀ယ္-ေကာ့ေသာင္း ေျပးဆြဲေနေသာ အျမန္ယာဥ္လိုင္း ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာေရာက္သူ အမ်ားစုသည္ အေအးခန္း၊ ငါးဖမ္းေလွ စသည့္ ေရလုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္ မ်ားတို႔၌ လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး ၎တို႔၏ အနိမ့္ဆုံးလစာမွာ ထိုင္းဘတ္ ၆၅၀၀ (က်ပ္ ၂ သိန္း၀န္းက်င္) မွ ဘတ္ေငြ ၁၀၀၀၀ (က်ပ္ ၃ သိန္း၀န္းက်င္) ရရွိၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ သာမန္လူတဦး၏ ဝင္ေငြ လစာမွာ က်ပ္ ၇ ေသာင္း ၀န္းက်င္ရွိသည္။

ေကာ့ေသာင္း နယ္စပ္မွ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ သြားေသာ လူဦးေရသည္ လစဥ္ေထာင္ခ်ီ၍ ရွိၿပီး အမ်ားစုမွာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေကာ့ေသာင္းမွ ထိုင္းႏုိင္ငံ ရေနာင္းဘက္သို႔ ခရီးသည္မ်ား ပို႔ေဆာင္ ေပးေနသည့္ ေလွေမာင္းသူ ကုိသန္႔ဇင္က ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

“လူ ၁၀၀ မွာ မိန္းကေလးက ၇၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အမ်ားစုက ရန္ကုန္၊ ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔ အညာဘက္ကပါ။ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားစုက ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ ေရာင္းစား ခံၾကရတယ္၊ တခ်ဳိ႕က စက္႐ုံေတြမွာလုပ္ၾကတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။

မိန္ကေလး အမ်ားစုသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လူပြဲစားမ်ား၏ ေရာင္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရၿပီး ယခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္း အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ပင္ ထိုင္း ေရလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေရာင္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ရေနာင္းေဒသ၌ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ မသီတာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ ၎၏ အသက္ ၁၅ က ရန္ကုန္ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္မွေန၍ ေကာ့ေသာင္းဘက္သို႔ ေရာင္းစားျခင္း ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“က်မကို ပြဲစားက ေကာ့ေသာင္းက စားေသာက္ဆိုင္မွာ အလုပ္သြင္းေပးမယ္ဆိုၿပီး ေခၚလာတယ္။ ေကာ့ေသာင္း ေရာက္ေတာ့ ရေနာင္းဘက္ကို ေခၚသြားၿပီး အခန္းတခုထဲမွာ ၂ ရက္ ပိတ္ေလွာင္ထားတယ္။ ေနာက္တေန႔မွာ အခန္းထဲကို အမ်ဳိးသား တေယာက္ သြင္းေပးလိုက္ၿပီး ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ခိုင္းေတာ့တာပဲ” ဟု မသီတာက ရွင္းျပသည္။

ဧရာ၀တီသတင္းဌာန မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ကိုယ္၀န္ ရွစ္လရွိ ျမန္မာအလုပ္သမား အမ်ိဳးသမီးကို ထမင္းေရာင္းသူ ထိုင္းက ရိုက္ႏွက္


aye_myat_thu

မေအးျမတ္သူ

ထုိင္းႏိုင္ငံ၊ စမြန္စာခြန္ ခရိုင္၊ မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕၊ ခုန္ခူး ရပ္ကြက္တြင္ရိွေသာ ထိုင္းယူနီယံ ပုဇြန္ကုမၸဏီ လမ္းထိပ္ရွိ ထမင္းျဖဴေရာင္းသည့္ ဆုိင္မွ ထိုင္းအမ်ိဳးသားက ထမင္းလာ၀ယ္ေသာ ကိုယ္၀န္ရွစ္လရွိ ျမန္မာအလုပ္သမား အမ်ိဳးသမီးအား ရိုက္ႏွက္ ကန္ေက်ာက္သျဖင့္ ဆီ၀ိခ်ိဳင္(၅)ေဆးရံုတြင္ ႏွစ္နာရီၾကာ ေဆး၀ါးကုသ ခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

ရုိက္ႏွက္ ခံရသူမွာ အသက္ (၂၈)ႏွစ္အရြယ္ မေအးျမတ္သူ ဆုိသူျဖစ္ၿပီး ယမန္ေန႔ နံနက္ (၆)နာရီခန္႔က ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎သည္ ထမင္းျဖဴ ႏွစ္ထုပ္အတြက္ က်သင့္သည့္ ဘတ္ေငြ (၆)ဘတ္အား ထမင္းေရာင္းသည့္ စာပြဲေပၚရွိ ဗူးခြံ တစ္ခုေပၚတြင္ တင္ေပးထားၿပီး အမ်ားနည္းတူ တန္းစီ ေစာင့္ေနခဲ့သည္။

မေအးျမတ္သူက “သမီးက ေျပာတယ္။ ပိုက္ဆံတင္ထားၿပီ ထမင္းေပးပါ ဆုိေတာ့ သူက အဲဒီမွာ ပိုက္ဆံ မတင္ရဘူး၊ မသိဘူးလား ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြဲလို၊ ႏြားလို အဲဒီထမင္းေရာင္းတဲ့ ထိုင္းက ဆဲတယ္။ သမီးကလည္း တစ္ခါမွ ဒီဆိုင္မွာ မ၀ယ္ဖူးဘူးဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံကို တင္ရမွန္း၊ မတင္ရမွန္း မသိဘူးေလ။ သမီးကေတာ့ က်သင့္ေငြကို ေပးၿပီးလို႔ ထမင္းထုပ္ကို ေတာင္းတာေပါ့ေနာ္။ ထြက္လာၿပီးေတာ့ ပထမ သမီးေခါင္းကုိ ရိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာကို ရိုက္ေတာ့ သမီးလက္နဲ႔ ကာတယ္။ လက္နာသြားတယ္။ သမီးကို တြန္းလဲွၿပီး ေၾကာနဲ႔ တင္ပါးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ပိတ္ကန္တယ္။ သမီးလည္း မ်က္လံုး ေ၀ျပာသြားတယ္။ လူေတြ ေအာ္ၾကလို႔ ရပ္သြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ျပႆနာ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ မဟာခ်ိဳင္ အေျခစိုက္ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သည့္ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႔တစ္ခုသ႔ို ဆက္သြယ္ၿပီး အကူညီ ေတာင္းခံ ခဲ့ေသာ္လည္း ကူညီ ေဆာင္ရြက္မႈ မရွိခဲ့ေပ။ ကာယကံရွင္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ကိုယ္တိုင္ နယ္ေျမ ရဲစခန္းသို႔ သြားေရာက္ၿပီး အမႈဖြင့္ တိုင္ၾကားခဲ့သည္။

ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုေဇာ္မ်ိဳးက “ဒီထမင္းျဖဴ ေရာင္းတဲ့လူဟာ က်ေနာ့္မိန္းမ မတိုင္ခင္လည္း ျမန္မာအလုပ္သမား ေလးေယာက္ေလာက္ကို ဒီလို ရိုက္ဖူးတယ္လို႔ သိရတယ္။ အခု က်ေနာ့္မိန္းမက ကိုယ္၀န္ အရင့္အမာနဲ႔ ဆိုေတာ့ မရိုက္သင့္ ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒီလို လက္ရဲ ဇက္ရဲ ရိုက္ခ်င္သလို ရိုက္ေနတာမ်ိဳး ေနာက္ခါ ထပ္မျဖစ္ဖို႔ အတြက္ေတာ့ က်ေနာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္”ဟု ေျပာဆိုသြားသည္။

ယေန႔ နံနက္ပိုင္းက မဟာခ်ိဳင္ရွိ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သည့္ ေနာက္ထပ္ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႔တစ္ခုအား ဆက္သြယ္ အကူအညီ ေတာင္းခံခဲ့ျပန္သည္။ အဆိုပါ အန္ဂ်ီအို၏ လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ရဲစခန္းသို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ သြားေရာက္ ခဲ့ရာ ရဲစခန္းက ရိုက္ႏွက္သည့္ ထိုင္းလူမ်ိဳး ထမင္းျဖဴ ေရာင္းခ်သူႏွင့္ ညေနပိုင္းတြင္ ေတြ႔ဆံု ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။


GHRE ၀က္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊

ျမန္မာ ၁၀၀ ေက်ာ္ ထုိင္းတြင္ ေရာင္းစားခံရ

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ တရား၀င္ အလုပ္လုပ္ရမည္ ဟူေသာ မက္လုံးကုိ ယုံမိသျဖင့္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ အလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ယခုလအတြင္း ေရာင္းစားခံလုိက္ရသည္ဟု သိရသည္။

over_hundred_migrant_workers_sold_by_broker

ထုိင္းႏုိင္ငံ၌ ေရာင္းစားခံရသူ ကိုမင္းမင္းဦး၏ ဖခင္ ဦးႏုိင္ဦး (ဝဲဘက္) (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)

ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းသုိ႔ ေရာက္သြားသူ တခ်ဳိ႕က မိသားစုႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပန္ရေသာ္လည္း လြတ္ေျမာက္လာျခင္း မရိွေသးေၾကာင္း မဲေဆာက္အေျခစုိက္ ျပည္သူ ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအသင္းမွ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ကိုသိန္းဆန္းက ဧရာ၀တီသို ့ ေျပာသည္။

“လြန္ခဲ့တဲ့အပတ္က အေရာင္းစားခံရတဲ့ လူေတြရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြက က်ေနာ္တို ့ အဖြဲ႔ကို လာတိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့က လိုက္စံုစမ္းေတာ့ အခု သိထားသေလာက္ အမ်ိဳးသမီးေရာ အမ်ိဳးသားပါ ဆုိရင္ တရာေက်ာ္ ရွိတယ္” ဟု ကိုသိန္းဆန္းက ဆိုသည္။

ေရာင္းစားခံရသူတဦး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးႏိုင္ဦးက ၎၏သားသည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီး၊ ခၽြန္ဘူရီခရိုင္ အေခ်ာင္ၿမိဳ႕ ေခ်ာင္းစပယ္လမ္း ေ၀လာဦး တံတားအနီး ေလွနံပတ္ (၇) တြင္ ေရာက္ရိွေနသည္ဟု ဆုိသည္။

“က်ေနာ့သား မင္းမင္းဦး ဖုန္းဆက္လာလို ့အခု သူတို႔ဟာ ခၽြန္ဘူရီမွာ ေရာင္းစားခံထားရေၾကာင္း သိရတာပါ” ဟု သူက ေျပာသည္။

ထုိေဒသသုိ႔ ေရာက္သြားသူမ်ားမွာ ကုိမင္းမင္းဦး အပါအ၀င္ အမ်ိဳးသား ၅၉ ဦး ရိွသည္ဟု ဆုိသည္။

ေရာင္းစားခံထားရသူမ်ားထဲတြင္ ညီေတာ္စပ္သူ တဦးပါ၀င္ေသာ ကိုခုိင္မင္းထြန္းက “ေယာက္်ားေတြကို ေလွဆိပ္မွာ ေရာင္းစားလိုက္တယ္။ မိန္းမေတြကိုေတာ့ ဘယ္မွာ ေရာင္းစားထားလဲ မသိရဘူး” ဟု ေျပာသည္။

သက္ဆုိင္ရာ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားသည္ အမႈမွန္ေပၚေရး၊ လူပြဲစားမ်ားကို အေရးယူႏိုင္ေရးအတြက္ ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာ အာဏာပုိင္မ်ားထံသို ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တိုင္ၾကားသင့္ေၾကာင္း ကိုသိန္းဆန္းက ေျပာသည္။

ႏွစ္ႏုိင္ငံ အာဏာပုိင္တုိ႔က လူကုန္ကူးမႈ ပူးေပါင္းတိုက္ဖ်က္ရန္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကပင္ သေဘာတူထားျပီး ျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာျပည္သား အလုပ္သမား ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္း အထိ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရး အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။ အမ်ားစုမွာ တရားမ၀င္ ေနထုိင္လုပ္ကုိင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။

ဧရာ၀တီ သတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊

လူကုန္ကူးသည့္ ထိုင္းရဲ အဖမ္းခံရ

ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံ တြင္းသို႔ တရားမ၀င္ သယ္ေဆာင္လာသည့္ ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ပိုင္ အခ်ဳပ္ကားတစီးကို ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ျပင္ရိွ ထိုင္း စစ္တပ္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ (ေဟြ႕ဟင္ဖြန္ဂိတ္) က စေနေန႔ညေန ၆ နာရီခန္႔တြင္ ဖမ္းဆီး လိုက္သည္။

Maesot_Burmese_migrants

ထိုင္း ရဲအခ်ဳပ္ကားႏွင့္ လိုက္ပါလာသည့္ ျမန္မာမ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာ၀တီ)

အဖမ္းခံရသည့္ အခ်ဳပ္ကားသည္ တာ့ခ္ခရိုင္ တာ့ခ္ၿမိဳ႕ရဲစခန္းမွျဖစ္ၿပီး တရားမ၀င္နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈျဖင့္ အဖမ္းခံရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၇၁ ဦးကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမ၀တီၿမိဳ႕ဘက္သို႔ သြားေရာက္ပို႔ေဆာင္ၿပီး အျပန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၁၀ ဦးကို အခ ေၾကးေငြယူ၍ သယ္ေဆာင္လာစဥ္ အဖမ္းခံရျခင္းျဖစ္သည္။

၎အခ်ဳပ္ကားကို ေမာင္းႏွင္လာသည့္ ထိုင္း ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး ၀ိရတ္လီလာစ၀မ္ ကို မဲေဆာက္ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၄ ေဒ သဆိုင္ရာကြပ္ကဲေရး တပ္မွ ဗိုလ္မႉးႀကီး ပစံဆယ္ဆီရီရတ္ ႏွင့္ တပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး မဲေဆာက္ ရဲစခန္းသို႔ လႊဲ
ေျပာင္း ေပးအပ္ခဲ့ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံ အာဏာပိုင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ သိရသည္။

အဖမ္းခံရသည့္ ျမန္မာမ်ားမွာ အမ်ိဳးသား ၆ ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး ၄ ဦးျဖစ္ၿပီး ကားေရွ႕ခန္းတြင္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၃၄၂၀၀ ႏွင့္ အတူ ထိုင္း စစ္တပ္က စစ္ေဆးေတြ႔ရိွခဲ့မႈကို ယာဥ္ေမာင္း တပ္ၾကပ္ႀကီး က ၀န္ခံ ထြက္ဆိုခဲ့သည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၏ ရဲမင္းႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီး ေဒးခ်ား ၀ထနဖႏုံ က အဆိုပါ ယာဥ္ေမာင္း ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး ကို တရားဥပေဒ ႏွင့္ အညီ အေရးယူသြားမည္ဟု ေဒသခံ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာၾကားသည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ ထိုင္း ေရွ႕ေန တဦးက“ထိုင္းဥပေဒမွာျပဌာန္းထားတာက ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ အဲဒီ ရဲ၀န္ထမ္းဟာ အစိုးရ၀န္ထမ္း အျဖစ္က ထုတ္ပယ္ခံရမယ္၊ ၿပီးရင္ အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ က်ခံရႏိုင္တယ္”ဟု ေျပာဆိုသည္။

“ျမန္မာေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းကို ခိုး၀င္ေနတာကေတာ့ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အခုလိုမ်ိဳး ရဲတပ္ဖြဲ႔ပိုင္ကားေတြအသံုးၿပီး လုပ္တာမ်ိဳးအရင္က မရိွသေလာက္ဘဲ၊ က်ေနာ့္ အျမင္ အရေျပာရရင္ အခုမွဖမ္းမိေပမယ့္ ဒီမတိုင္ခင္က ဘယ္ ေလာက္အထိ လုပ္ခဲ့လည္းဆိုတာ စဥ္းစားစရာေတာ့ျဖစ္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး ဒါမ်ိဳးက တဦးတေယာက္တည္း လုပ္လို႔ရတာမဟုတ္ဘူးဟု”ဟု မဲေဆာက္ အေျခစိုက္ ၀ါရင့္ ထိုင္း သတင္းေထာက္ တဦးက ေျပာသည္။

ယခင္ကလည္း မဲေဆာက္တြင္ ထိုင္း စစ္တပ္ပိုင္ ကားမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ျမန္မာမ်ားကို ထိုင္း ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ခိုးသြင္းမႈမ်ားအား ေဒသခံ အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈမ်ား ရိွခဲ့သည္။

Maesot_Thai_police_car

အဖမ္းခံရသည့္ ထိုင္း ရဲအခ်ဳပ္ကား (ဓာတ္ပံု - ဧရာ၀တီ)

ထိုင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရိွေနသည့္ ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံၿမိဳ႕မွ အမ်ိဳးသမီး တဦးက“က်မတို႔ ဘားအံ က လူ ေတြ ဘန္ေကာက္တက္မယ္ဆိုရင္ လူကယ္ရီက ရြာအထိလာေခၚပါတယ္၊ တေယာက္ကို ျမန္မာေငြ က်ပ္ ၅ သိန္း ေပး ရ တယ္၊ မဲေဆာက္ကေနဘန္ေကာက္ကို ကားနဲ႔တိုက္ရိုက္ပဲ၊ အဆက္အသြယ္ေကာင္းဖို႔ေတာ့ လိုတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဘန္ေကာက္ မေရာက္ဘဲ အဖမ္းခံရၿပီး ပိုက္ဆံဆံုးသြားတဲ့ လူေတြလည္းရိွတယ္”ဟု ေျပာသည္။

ယခု ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားအား လတ္တေလာတြင္ မဲေဆာက္ ရဲစခန္း၌ ထားရွိေၾကာင္း၊ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၁၀ ဦးကိုမူ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ ျပန္ပို႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံ ထိုင္း အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာဆိုသည္။

မဲေဆာက္မွတဆင့္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းသို႔ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြရန္ ခိုး၀င္သည့္ ျမန္မာမ်ားကို ေဒသခံ အာဏာပိုင္မ်ားက မၾကာခဏဖမ္း ဆီးရမိမႈမွာ လစဥ္နီးပါးရိွေၾကာင္း မဲေဆာက္ ရဲစခန္း၏ မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ေရႊ႕ေျပာင္း ျမန္မာအလုပ္သမား အနည္းဆံုး ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္းအတြင္း ရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။

ဧရာ၀တီသတင္းဌာနမွ ထက္မံေဖာ္ျပပါသည္၊

ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ (၁၂) ဂိတ္တြင္ အေလာင္း ၁ ေလာင္းေမ်ာ

တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသားတပ္မေတာ္ DKBA ႏွင့္ စစ္အစိုးရၾကား အပစ္အခတ္တုိက္ပဲြမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ အဆိုပါ ေသာင္ရင္းေခ်ာင္းတြင္ အေလာင္းမ်ား ေန႔စဥ္လုိလုိ ေမ်ာပါေနသည္ကို ေတြ႔ရွိရၿပီး စစ္သားအေလာင္းမ်ားႏွင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ အရပ္သားအေလာင္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။

မဲေဆာက္ ၃

ဒီလက္မ်ဳိး

ေမ ၁၁၊ ၂၀၁၁


ေျပာင္းျပန္စီးေနတဲ့ျမစ္ေပၚ ေမးတင္ရင္း

ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကား စည္ကားသေယာင္ေယာင္နဲ႕

အပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ေနရတဲ့ျမိဳ႕။

တနယ္၀င္ တေလွထြက္

စက္ရံုအဆက္ဆက္မွာ

အပ္ခ်ဳပ္သမေလးတေယာက္ရဲ႕ငိုေၾကြးသံနဲ႕ေတးသီျပီး

အပ်က္အပ်က္နဲ႕ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ေနရတဲ့ျမိဳ႕။

အတူတူရွဳခဲ့ဖူးတဲ့ေလမွာေတာင္

ေအာက္စီဂ်င္နည္းပါးခဲ့ျပီး

လုစားယက္စား

အူယားဖားယားပရီးပရားျဖစ္ေနတဲ့ျမိဳ႕။

သိပ္လွပါတယ္လို႕ေျပာျပီး

ၾကယ္စင္လွလွေတြနဲ႕အိပ္မက္တဲ့ညမွာ

မိေက်ာင္းမ်က္ရည္ဘားထဲ

မိေက်ာင္းမေတြ "စတား" ျဖစ္သြားတဲ့ျမိဳ႕။

ျပီးေတာ့တခါ

မိေက်ာင္းက မိေက်ာင္းကိုျပန္ျမိဳတဲ႕ျမိဳ႕။

ဆိုင္ကယ္ေလးတဖုတ္ဖုတ္

ကားေလးတ၀ီ၀ီ

၀ီစကီေလးတၾကိဳက္ၾကိဳက္နဲ႕

လူတသိုက္ရဲ့ပေရာပရီလုပ္တာကို ခံေနရတဲ့ျမိဳ႕။

ေသာက္ေလေသာက္ေလငတ္မေျပ

ေစလိုရာမေစႏိုင္တဲ့ သီေပါမင္းအတုေတြနဲ႕

လက္ညွဳိးညြန္ရာေရျဖစ္ေစတဲ့

ေခတ္သစ္စုဘုရားလတ္ေတြ

ေငြညစ္ေနတဲ့ျမိဳ႕။

ေပ်ာ္စရာေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႕

နင္လဲက်ား ငါလဲဖား

နင္လဲဘုရင္ ငါလဲသခင္ဘ၀မွာ

က်ားနဲ႕သမင္ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕။

ေျမြက ဖားကို ခ်စ္ေရးဆိုတဲ့ျမိဳ႕။

ျမိဳ႕တကာ့ျမိဳ႕ထဲမွာ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုးျမိဳ႕၊

အလွပဆံုးျမိဳ႕

အၾကမ္းတမ္းဆံုးျမိဳ႕

ဒီလိုနဲ႕ေတာက္တခ်က္ေခါက္မိတယ္

အိုဘယ့္

မဲေဆာက္ …။

ေမ ၈ရက္ မနက္၂နာရီ

ထုိင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ား အလုပ္သမား စာရင္းတင္ခြင့္ျပဳၿပီ

ဘန္ေကာက္(မဇၥ်ိမ) ။ ။ ဇြန္လတြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္မည့္ အလုပ္သမားအသစ္ မွတ္ပံုတင္ အစီအစဥ္အတြက္ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေနျဖင့္ လိုအပ္ေသာ အလုပ္သမား အေရအတြက္ကို ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းအလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာန အၿမဲတမ္း အတြင္းဝန္ ေဒါက္တာ ဆြန္ကိယက္ခ်ာဆီဝုန္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားသည္ဟု Thainews တြင္ ယေန႔ပါ႐ွိသည္။

မၾကာခင္က ထုိင္းအစိုးရက တရားမဝင္ အလုပ္သမားမ်ားအား မွတ္ပံုတင္ခြင့္အသစ္ ျပဳလုပ္ခြင့္ေပးခဲ့သည့္ေနာက္ အလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာန အၿမဲတမ္းအတြင္းဝန္ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ အလုပ္သမားေရးရာ ခ႐ိုင္၁ဝခုမွ ဒါ႐ိုက္တာမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ၫွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးအၿပီးတြင္ ထိုသို႔ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုက္သည္။

ဘန္ေကာက္ဧရိယာအတြင္း တရားမဝင္ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား မွတ္ပုံတင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔စြာ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိရန္ (one stop service) ေခၚသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖင့္ တေနရာထဲတြင္ ၿပီးစီးေစမည္ျဖစ္သည္။ သို႔အတြက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ လုပ္သားမ်ားအား မွတ္ပံုတင္ခြင့္ ဖြင့္မေပးမီအတြင္း မိမိတို႔လိုအပ္ေသာ အလုပ္သမားအေရအတြက္ ေလွ်ာက္ထားရမည္ ျဖစ္သည္။

“ပထမအဆင့္က တေနရာထဲမွာ ကိုတာ( Quota) အတြက္ သြားေလွ်ာက္ရမယ္ေပါ့၊ အခုဟာက အရင္ကလို အလုပ္သမားေတြက ေနထိုင္ခြင့္ ၃၈/၁ကို ကိုယ္တိုင္ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး႐ုံး သြားေလွ်ာက္စရာ မလိုေတာ့တဲ့ သေဘာပဲ၊ တေနရာထဲ ေဖာင္ျဖည့္ရဖို႔မ်ားတယ္၊ ဘာလို႔ဆို လက္ေဗြႏွိပ္တာတို႔ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ယူတာတို႔ပါ ပါမယ္ေလ၊ အလုပ္သမား႐ုံးက မွတ္ပံုံတင္ၿပီးတာနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္႐ုံးကို အခ်က္အလက္ေတြ ပို႔မယ္ အဲဒီလို” ဟု Migrant Working Group တာဝန္ခံတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာဆိုသည္။

ပထမအဆင့္အေနျဖင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ယေန႔မွစ၍ မိမိတို႔ဌားရမ္းမည့္ အလုပ္သမားအေရအတြက္ လာေလွ်ာက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဇြန္လတြင္ အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္အသစ္ ျပဳလုပ္ခြင့္ေပးခ်ိန္တြင္ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသအလုပ္သမား႐ုံးမ်ားသို႔ သြားေရာက္တင္သြင္းရမည္ျဖစ္သည္။

က်န္းမာေရး အာမခံအတြက္ ေဆးစစ္ေသာအခါႏွင့္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မွတ္ပံုတင္ေလွ်ာက္ရန္ လုပ္ငန္းစဥ္တြင္း အလုပ္သမားမ်ားကုိ ေခၚလာရမည္ျဖစ္ၿပီး ဘတ္ေငြ ၃၈၈ဝ ကုန္က်မည္ ျဖစ္သည္။

ဇြန္လ၃ဝရက္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တရားမဝင္ အလုပ္သမားလက္ဝယ္ေတြ႔ရွိေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား အလုပ္သမားတဦးအတြက္ ဘတ္ေငြ ၁ဝ,ဝဝဝ မွ ၁ဝဝ,ဝဝဝ အထိလည္းေကာင္း၊ အလုပ္သမားအား ဘတ္ေငြ ၂,ဝဝဝမွ ၁ဝဝ,ဝဝဝ ထက္မပိုေသာ ဒဏ္ေငြ သို႔မဟုတ္ ၅ႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ သို႔မဟုတ္ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္း ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္မည္ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးအစားႏွင့္ ကြဲလြဲေသာ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ားကုိ ေတြ႔ရွိပါက အလုပ္သမားကုိ ဘတ္ေငြ ၂ဝ,ဝဝဝ ထက္မပိုေသာ ဒဏ္ေငြႏွင့္ ခိုင္းေစေသာ လုပ္ငန္းရွင္ကုိ ဘတ္ေငြ ၁ဝ,ဝဝဝ ထက္မပိုေသာ ဒဏ္ေငြ တပ္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ယခုႏွစ္စာရင္းဇယားအရ ေဖေဖာ္ဝါရီလကုန္ သက္တမ္းဆက္ခြင့္ ကုန္ဆံုးေသာအခါ အလုပ္သမားဦးေရ ၈၄၅,၁၃၉ ဦးသာ တရားဝင္ က်န္ရွိေတာ့သည္ဟု ထိုင္းအလုပ္သမားဝန္ၾကီးဌာန ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းဇယားကို ကိုးကား၍ ႏိုင္ငံတကာ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထိုင္သူမ်ားေရးရာ IOM အဖြဲ႔က ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ သတင္းထုတ္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ၊ လာအို၊ ကေမၻာဒီးယား ၃ ႏိုင္ငံမွ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္၍ အလုပ္လုပ္ေနသူ ၅၅ဝ,ဝဝ၃ ဦး ျဖစ္ၿပီး ထိုအထဲတြင္ ျမန္မာက ၃၅၂,၇၄၈ ဦး ပါဝင္သည္ဟု ဆုိသည္။

အလုပ္သမားေရးအဖြဲ႔မ်ားက တရားဝင္ႏွင့္ တရားမဝင္ ျမန္မာေရႊ႕ ေျပာင္းအလုပ္သမား ၂ သန္းခန္႔ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။

မဇၥ်ိမ သတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊

ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္မွ လူကုန္ကူးျခင္း

ထိုင္းႏုိင္ငံရွိ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား

ပင္လယ္ေရလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ား

ဆႏၵျပ ျမန္မာအလုပ္သမား ၂ ဦးကို မေလးရွားရဲ ဖမ္းဆီး

မေလးရွားနိင္ငံမွာရွိတဲ့ Electronics ပစၥည္းထုတ္စက္႐ုံ တ႐ံုက ျမန္မာ အလုပ္သမား၂၄ ဦး အလုပ္မဆင္းပဲ ဆႏၵျပခဲ့ရာ ၂ ဦးကို ေမလ ၅ ရက္ မေန႔ညက ရဲက ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားတယ္လို႔ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့ BCM အဖြဲ႕က RFA ကို ေျပာျပပါတယ္။

(Photo: AFP)

မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕ရွိ ႏိုင္ငံျခား အလုပ္သမားမ်ား ေနထိုင္ရာ အေဆာင္တခု ျဖစ္ပါသည္။ (Photo: AFP)

အဲဒီစက္႐ုံကေတာ့ Johore ျပည္နယ္ Sanai Jayar ၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ Rohe Birt Electronics ပစၥည္းထုတ္စက္႐ုံလို႔ သိရၿပီး ျမန္မာ၊ နီေပါလ္၊ Bangladesh နဲ႔ ဗီယက္နမ္ အလုပ္သမားေတြ ငွားရမ္း လုပ္ကိုင္ လည္ပတ္ေနတဲ့ စက္႐ုံ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆႏျၵပရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဆႏၵျပအလုပ္သမား ၂၄ ေယာက္အနက္ တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုသန္းစိုးေအာင္က RFA ကို အခုလိုု ေျပာပါတယ္။

“ေနရတာက ၂၄ ေယာက္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနရတဲ့ ေဟာခန္းႀကီးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂၄ ေယာက္က မနက္ခင္းမွာ ထခ်ိဳးတယ္၊ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာ ၂ လံုး၊ ေရခ်ိဳးခန္း ၂ ခန္းနဲ႔ အျပင္ဖက္ ေဟာခန္းမွာ တခါ ေရခ်ိဳးခန္း တခန္း ဆင္ေပးထားတယ္။ ေရခ်ိဳးၾကတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လံုး၊ ေစာေစာထတဲ့လူေတြက။”

“ခ်ိဳးေတာ့က် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရသံေတြနဲ႔ အိပ္မရဘူး။ အိပ္မရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အဲဒီ အေဆာင္ကို တဝက္ခြဲေပးပါ၊ လူေတြကလည္း မ်ားတယ္၊ ထမင္းဟင္းခ်က္တာလည္း ေအာခန္းထဲဆိုေတာ့ ေလွာင္ပိတ္ေနေတာ့ ေညႇာ္ေတြနံေတာ့က် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျခေထာက္ေတြ ဘာေတြ ေညာင္းကိုက္တယ္။”

အခုလို အလုပ္မဆင္းပဲ ဆႏၵျပ ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ အလုပ္သမားထဲက ၂ ဦးကို အေဆာင္ကေန ရဲက ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာ့အေရး ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးေန တဲ့ Burma Campaign Malaysia အဖြဲ႕ကို ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြက အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ BCM အဖြဲ႕တာဝန္ခံ ကိုထြန္းထြန္းက အခုလို ေျပာျပပါတယ္။

“ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို စံုစမ္းၿပီးေတာ့ ဒါကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ ေနာက္တခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခု ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာသည္ ဝါဏိဇၨ ပဋိပကၡျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါက ရဲ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိဘူးဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ မေလးရွား လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားေရာက္တိုင္တန္းမယ္။ ဒီဟာေတြ မလုပ္ခင္မွာ ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႔ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာနမွာ သြားၿပီးေတာ့ ဝါဏိဇၨ ပဋိပကၡကို တိုင္တန္းမယ္။”


RFA သတင္းဌာနမွ ထပ္မံေဖာ္ျပပါသည္။

ေဂ်ာ္ဒန္ေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပ

အေရွ့အလယ္ပုိင္း အာရပ္ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္တဲ့ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံ ဟာဆန္းၿမိဳ႕ အုိေအစစ္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံက ျမန္မာအလုပ္သမား ႏွစ္ရာေက်ာ္ဟာ အေျခခံလစာေငြ တုိးေပးဖို႔ ဧၿပီလ (၂၄) ရက္ေန႔က စၿပီး ဆႏၵျပေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ပြဲစားနဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္စဥ္ အေျခခံလစာအျဖစ္ ေဂ်ာ္ဒန္ႏုိင္ငံသုံးေငြ JD (၁၁ဝ) ေပးမွာျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနာက္ပိုင္း JD (၂ဝဝ) ေက်ာ္အထိ တုိးျမင့္ ေပးသြားမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့ေပမယ့္ ကတိအတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့အျပင္ စားစရိတ္ ျဖတ္ေတာက္တာ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ကုန္က်ေငြ ထုတ္မေပးတာေတြေၾကာင့္ အခုလို ဆႏၵျပရတာျဖစ္ေၾကာင္း ဆႏၵျပရာမွာ ပါဝင္သူ မေမမ်က္ဝန္းက RFA ကို ေျပာပါတယ္။

ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံမွာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ရသင့္တဲ့ အေျခခံလစာအျဖစ္ JD (၁၁ဝ) သတ္မွတ္ထားၿပီး ေဂ်ာ္ဒန္ ႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ အေျခခံလစာကေတာ့ JD (၁၅ဝ) ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ တျခား အထည္ခ်ဳပ္ စက္ရုံေတြမွာေတာ့ စားစရိတ္လည္း မျဖတ္တဲ့အျပင္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာင့္မႈေတြလည္း ေပးၿပီး လစာေငြလည္း ပိုေပးေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အခု ဆႏၵျပေနၾကတဲ့ စက္ရုံမွာ ျမန္မာအလုပ္သမား ၂၃၅ ဦး ရွိပါတယ္။ တရုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကၤာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ စတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြလည္း လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး တရုတ္နဲ႔ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံသားေတြက လြဲလုိ႔ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြ အားလုံး ဆႏၵျပေနၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

အေၾကာင္းစုံကို ဆႏၵျပ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး RFA အဖြဲ႔သား ဦးဥာဏ္ဝင္းေအာင္က တင္ျပထားပါတယ္။

RFA သတင္းဌာနမွ ထပ္မံေဖာ္ျပပါသည္၊

လက္မွတ္သစ္ ထုတ္ေပးမည့္ သတင္းေၾကာင့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ထိုင္းသို႔ ပို၀င္လာ

အလုပ္သမား လက္မွတ္မ်ား ထပ္မံ ျပဳလုပ္ေပးမည္ ဆိုသည့္ သတင္းေၾကာင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား တရားမ၀င္ လာေရာက္လ်က္ရွိရာ တပတ္အတြင္း၌ လူ ၁၄၉ ဦး အဖမ္းခံရေၾကာင္း သိရွိရသည္။

mm-life2

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွတဆင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ အလုပ္သြားလုပ္ရန္ တရားမ၀င္ လာေရာက္သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၆၀ ေက်ာ္ ဧၿပီ လကုန္ပိုင္းက ထိုင္း အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးခံရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ - Manager Online)

အဆိုပါ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ အလုပ္သမား လက္မွတ္ ရရွိေရးအတြက္ ထုိင္းႏိုင္ငံ တာ့ခ္ခရိုင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕နယ္မွ တဆင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ရာတြင္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ား၏ စစ္ေဆး ဖမ္းဆီးမႈကုိခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

အဖမ္းခံရသူမ်ားမွာ အမ်ဳိးသမီး ၂၈ ဦးႏွင့္ အမ်ဳိးသား ၁၂၁ ဦးတို႔ ျဖစ္ၿပီး ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔ ႏွင့္ ေမလ ၁ ရက္ေန႔တို႔ တြင္ အဖမ္းခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး ထိုင္းလႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ(TACDB) အဖြဲ႕မွ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးျမင့္ေ၀က အလုပ္ သမားမ်ား အေနျဖင့္ တရားမ၀င္နည္းလမ္းျဖင့္ လာေရာက္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာ ျပည္တြင္းမွ ႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ ျပဳလုပ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ တရား၀င္ အလုပ္လာလုပ္ရန္ စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

“အျပင္မွာ ဘတ္ေငြ ၁၅၀၀၀ ေပးၿပီးေတာ့ မလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊ လမ္းခရီးမွာ မလံုၿခံဳမႈေတြ၊ မေတာ္တဆထိခိုက္မႈေတြ လူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ အၿမဲတမ္း ျဖစ္ေနတယ္”ဟု ဦးျမင့္ေ၀က ဆက္ေျပာသည္။

အဖမ္းခံထားရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရဲစခန္းသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ရဲစခန္းတြင္ မရွိေၾကာင္း တာ၀န္က် ရဲ တဦးက ေျပာသည္။

၎၏ ေျပာျပခ်က္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အဖမ္းအဆီးခံရပါက လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး(လ၀က) တာ၀န္ရွိသူမ်ားထံ တုိက္ ရိုက္ ပို႔ေဆာင္ေပးေလ့ရွိၿပီး လ၀က အခ်ဳပ္မွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ ျပန္ပို႔ေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ဧၿပီ ၂၇ ရက္ေန႔က ထုိင္းအစိုးရ ၀န္ႀကီး အဖြဲ႔ အစည္းအေ၀း၏ အတည္ျပဳခ်က္အရ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ မျပဳလုပ္ရေသးေသာ ျမန္မာ၊ လာအိုႏွင့္ ကေမာၻဒီးယားႏုိင္ငံမ်ားမွ တရားမဝင္ အလုပ္သမားမ်ား အတြက္ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္ ထပ္မံျပဳလုပ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။

၎ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းမွ အလုပ္သမားလက္မွတ္ အသစ္မ်ားကို မည္သည့္ ရက္တြင္ စတင္ ျပဳလုပ္ေပးမည္ကုိမူ ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးေပ။

ယခု ခြင့္ျပဳခ်က္တြင္ အလုပ္သမားလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရန္ ေနာက္ဆံုးရက္ သတ္မွတ္ေပးစဥ္က ပ်က္ကြက္ခဲ့သူမ်ားႏွင့္ လက္မွတ္ လံုး၀မျပဳလုပ္ရေသးသူမ်ား အက်ံဳး၀င္ေၾကာင္း၊ လက္မွတ္ျပဳလုပ္ထားသူ မိဘမ်ားအေနျဖင့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ေအာက္ ကေလး မ်ားကို မွီခိုသူအျဖစ္ ေခၚထားႏိုင္ၿပီး ၁၅ ႏွစ္အထက္ ကေလးမ်ားအတြက္ သီးျခားလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ သည္။

ယခုကဲ့သို႔ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ ေပးျခင္းသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အလုပ္သမားမ်ား တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ၿပီး ေနထုိင္ အလုပ္ လုပ္ျခင္းမွ တားဆီးႏိုင္ရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားက ဆိုသည္။

အလုပ္သမား လက္မွတ္ျပဳလုပ္ထားသူတိုင္းသည္ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရန္လည္းလိုအပ္ေၾကာင္း၊ ယာယီ ႏိုင္ငံ ကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရန္ ႏိုင္ငံသား စိစစ္အတည္ျပဳျခင္း(National Verification) အစီအစဥ္တြင္ ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္းအစိုးရက ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသည္။

ႏိုင္ငံသား စိစစ္အတည္ျပဳျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ကို လာအိုႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားမ်ားအတြက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ အတြင္း၌ စတင္လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ျမန္မာျပည္သား စုစုေပါင္း ၂ သန္းမွ ၄ သန္း အထိရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားအဖြဲ႕မ်ား၏ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုခ်က္ အရ သိရသည္။

ဧရာ၀တီသတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ဟန္ထိုင္း သိုးေမႊးစက္႐ံုက အလုပ္သမားတိုက္ပဲြ


မဲေဆာက္ကေန အေရွ႕ေတာင္ဘက္ကို စက္ဘီးနဲ႔ နာရီဝက္ေက်ာ္ တနာရီနီးပါးေလာက္ နင္းလိုက္ရင္ မယ္ကု ဆိုတဲ့ ရြာၾကီးကို ေရာက္ပါၿပီ။ အဲဒီရြာၾကီးနားမွာလည္း သိုးေမႊးစက္႐ံုေတြ ရွိပါတယ္။ ဟန္ထိုင္း၊ ထိုင္းစန္း၊ ေအစီအာ၊ အက္စ္အာ စတဲ့ ႐ံုေတြပါ။ က်ေနာ္ အခုတင္ျပမွာကေတာ့ ဟန္ထိုင္း (Hang Thai Knitting) သိုးေမႊးစက္႐ံုအေၾကာင္းပါ။

စက္႐ံုရဲ႕ လိပ္စာက အမွတ္ ၆ဝ၈၊ ၇ ရပ္ကြက္ မယ္ကုရြာ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္႐ံုစဖြင့္တာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကတည္းကပါ။ စဖြင့္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အလုပ္သမား ၃ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ လက္ရွိမွာေတာ့ အလုပ္သမား ၁၅ဝဝ ေလာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ မိန္းကေလးက မ်ားပါတယ္။ ေယာက်္ားေလး ၂ဝဝ ေက်ာ္ေလာက္ ပဲရွိပါတယ္။ လက္ရွိသူေ႒းကို အလုပ္သမားေတြက အဘင္ လို႔ ေခၚပါတယ္။ အရင္တုန္းက သူ႔အေဖရဲ႕ စက္႐ံုကို သူက ဆက္လက္လုပ္ကိုင္တာပါ။ ႏိုင္ငံျခားသား တ႐ုတ္လူမ်ဳိးတဦးပါ။

စက္႐ံုကၾကီးေတာ့ အျခားစက္႐ံုေတြထက္ အလုပ္ဌာနေတြလည္း ပိုမ်ားပါတယ္။ ေလွ်ာ္စက္၊ မီးပူတိုက္တာေတြအျပင္ ေမာ္တာနဲ႔ တံဆိပ္ကပ္ၿပီး ပါကင္ထုပ္တာေတြလည္း ပါ,ပါတယ္။ စက္႐ံုမန္ေနဂ်ာက ထိုင္းလူမ်ဳိးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလူမ်ဳိး လူမႈေရးမန္ေနဂ်ာ၊ အေဆာင္မႉး၊ ဆရာဆရာမေတြ ခန္႔ထားပါတယ္။ သူတို႔ကိုေတာ့ သူေ႒းက အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ေပးထားပါတယ္။ တိုက္ခန္းနဲ႔ ေနရတဲ့အျပင္ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္တို႔၊ ကာရာအိုေကတို႔ကိုပါ ထားေပးပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အလုပ္သမားေတြအေပၚ မိုက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း ဆက္ဆံခြင့္ေတြ ေပးထားပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ခဲြျခားဆက္ဆံတဲ့ သေဘာေပါ့။ အလုပ္သမားေတြကိုေတာ့ အရွည္ေပ ၃ဝ ၊ အက်ယ္ ၁၂ ေပေလာက္ရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ လူ ၂ဝ ေလာက္ ထားပါတယ္။ ႏွစ္ထပ္လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေအာက္ထပ္က လူငုတ္တုပ္ထိုင္ရင္ လြတ္႐ံုေလာက္ေလးပါ။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြအတြက္ ၈ ေပ၊ ၁ဝ ေပ ပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ အခန္း ကာေပးထားပါတယ္။

အျခားစက္႐ံုေတြလိုပဲ ထမင္း တေန႔ကို ၃ ၾကိမ္ေပးပါတယ္။ ဟင္းက ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ေပါ့။ တပတ္မွာ တနဂၤေႏြ တရက္ပဲ ည ၁ဝ နာရီေက်ာ္မွ ဟင္းခ်က္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။ မီးေသြးတို႔၊ ထင္းမီးတို႔ သံုးခြင့္ မရွိပါဘူး။ လူ ၁၅ဝဝ အတြက္ ပလပ္ေပါက္ ၂၄ ခု ထားေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ အလွည့္က်ခ်က္ရပါတယ္။ က်န္တဲ့ ရက္ေတြ ခ်က္ခြင့္မရွိပါဘူး။

စက္႐ံုရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ ၈ နာရီကေန ည ၉ နာရီအထိပါ။ (ေန႔လည္ ၁၂ နာရီနဲ႔ ညေန ၅ နာရီ ထမင္းစားလႊတ္)။ အလုပ္အေရးၾကီးရင္ ၾကီးသလို ၂ ညအိပ္ ၃ ရက္ လုပ္ရတာတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အခ်ိန္ပို လုပ္အားခ မရပါဘူး။ အဲလို ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ရေပမယ့္လည္း ေနာက္ေန႔ေတြ ပံုမွန္အတိုင္း အလုပ္ဆင္းရပါတယ္။ စက္႐ံုထဲမွာ သူ႔ဌာနနဲ႔သူ လိုင္းဆရာေတြက အလုပ္ဆင္းတဲ့သူေတြ စာရင္းေကာက္ေပးရပါတယ္။ လစာထုတ္ရက္က လစဥ္ ၁ဝ ရက္ေန႔ပါ။ ဒါဇင္ပိတ္တာက ၂၅ ရက္ေန႔။ ရက္ေပါင္ေၾကး ၁၅ ရက္ ယူထားပါတယ္။ စက္႐ံုအလုပ္သမားတိုင္း စက္႐ံုယူနီေဖာင္း ဝတ္ရပါတယ္။ စက္႐ံုက ႏွစ္စံုထုတ္ေပးပါတယ္။ တစံု ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဝယ္ရပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြက ယူနီေဖာင္း အဝါေရာင္၊ ဆရာ/ဆရာမေတြက အျပာေရာင္ျဖစ္ၿပီး QC (Quality Control) ေတြက မိုးျပာေရာင္ ဝတ္ရပါတယ္။

လစဥ္ လစာထုတ္ၿပီး ေနာက္တေန႔တရက္ပဲ ပိတ္ေပးပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ေတြကိုေတာ့ အလုပ္ဆင္းရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယူနီေဖာင္းဝတ္စရာ မလိုပါဘူး။ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ခြင့္တိုင္ၿပီး အျပင္သြားလို႔လည္း ရပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ကို အလုပ္မခိုင္းဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေပါက္ေအာင္ လုပ္ထားတာပါ။ မဆင္းလို႔လည္း မရပါဘူး။ လိုင္းဆရာေတြ စာရင္းေကာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မရွိတဲ့ရက္မ်ားရင္ အလုပ္ျပဳတ္ပါတယ္။ ပါကင္ထုပ္၊ ခ်ည္ရစ္၊ ဘိြဳင္လာမီးထိုး စတဲ့ ေနရာေတြမွာ အလုပ္သမားေတြကို ေန႔စားခုိင္းပါတယ္။ ဘြိဳင္လာကေတာ့ မီးပူတိုက္ဖို႔အတြက္ ေရေႏြးေငြ႔ရေအာင္ လုပ္တာပါ။ တခ်ဳိ႕စက္႐ံုေတြမွာ ဂက္စ္နဲ႔ သံုးပါတယ္။

ေန႔စားအလုပ္သမားေတြကို မနက္ ၈ နာရီကေန ည ၉ နာရီအထိကို တေန႔ ဘတ္ ၆ဝ ကေန ၈ဝ ထိ ေပးထားပါတယ္။ တျခား အလုပ္သမားေတြက ဒါဇင္စားပါ။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ရပါတယ္။ အလုပ္ေကာင္းတဲ့လေတြ (အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ၂ ညအိပ္ ၃ ရက္ လုပ္ရတဲ့ လေတြ) မွာ အလုပ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ၅ ေထာင္၊ ၆ ေထာင္ေလာက္ ထိရၾကေပမယ့္ ၂ဝဝဝ၊ ၃ဝဝဝ ေလာက္ရတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ အျခားစက္႐ံုမ်ားနည္းတူ အလုပ္မရွိတဲ့လေတြ လည္း ရွိပါတယ္။ အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိတဲ့သူေတြကို ရဲေၾကးဆိုပီး တလ ၂ဝဝ ျဖတ္ပါတယ္။ လက္မွတ္ရွိတဲ့သူ ေတြကိုေတာ့ တလ ၄ဝဝ ဘတ္ဖိုးေက်တဲ့အထိ ျဖတ္ပါတယ္။

လက္ရွိသူေ႒းရဲ႕ အေဖ လက္ထက္ကတည္းက အလုပ္လုပ္လာတဲ့ သူတဦးကဆို ''က်ေနာ္တို႔ အလုပ္စဝင္တာ ၁၉၉၆ ကပါ။ ျမန္မာျပည္က တက္လာကာစဆိုေတာ့ စက္ဆဲြမတတ္ေသးပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မတတ္ေသးတဲ့အတြက္ သူေ႒းက တေန႔ကို ဘတ္ ၅ဝ ေပးထားပါတယ္။ ဟင္းဖိုးလည္း ၁ဝ ဘတ္ ေပးပါေသးတယ္။ အဲဒီလို ၃ လေလာက္ ေပးထားပါတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ ၈ နာရီကေန ည ၁၁ နာရီအထိပါ။ စေနဆို ည ၉ နာရီအထိ။ တနဂၤေႏြဆို ညေန ၅ နာရီအထိ ပံုမွန္ဆင္းရတယ္'' လို႔ ေျပာပါတယ္။

''အလုပ္သမားလက္မွတ္လည္း လုပ္စရာမလိုေတာ့ သူ႔အတြက္ ကုန္စရာမလုိဘူး။ စဝင္တုန္းက လူ ၅ဝဝ ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ႐ံုကလည္း ေသးေသးေလးပါ။ အဲဒီတုန္းက ဒါဇင္ေစ်း ေကာင္းေတာ့ အသင္ေတာင္မွ တလကို ဘတ္ ၄ဝဝဝ ေလာက္ ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆို လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုပ္တာ ဒီမွာလည္း စားခ်င္တိုင္းစား၊ သံုးခ်င္တိုင္း သံုးၿပီးတဲ့အျပင္ ျမန္မာျပည္ကိုလည္း ျမန္မာေငြ ၃ဝဝဝဝ (သံုးေသာင္း) ေလာက္ ပို႔ႏိုင္ေသးတယ္။ အဲလ္ို ပို႔ၿပီးတာေတာင္ တလကို ေရႊငါးမူးသားေလာက္ စုမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရႊတက်ပ္သားကို ဘတ္ ၄ဝဝဝ ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔႐ံုက ဖြင့္စဆိုေတာ့ အလုပ္လည္းေကာင္း၊ ဒါဇင္ေစ်းလည္း ေကာင္းေတာ့ စက္႐ံုမွာ အလုပ္ဝင္ခ်င္တဲ့သူေတြ တန္းစီေနတာပဲ။ စက္႐ံုဝမွာ ထိုင္ကိုေစာင့္ေနၾကတာ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လုပ္ခေတြကလည္း နည္းလာတယ္။ ဟင္းဖိုးကလည္း ဟိုတုန္းက ဟင္းတထုပ္ကို ၃ ဘတ္ပဲ ေပးရတယ္။ အခု ၅ ဘတ္၊ ၆ ဘတ္။ အလုပ္သမားလက္မွတ္အတြက္လည္း ကုန္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ တလကို ၁၅ဝဝ ေလာက္ရဖို႔အတြက္ မနည္းစုရတယ္။ အလုပ္မရွိရင္ေတာ့ သြားၿပီေပါ့" ဟု ၁၃ ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ သူက ဆုိပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြလည္း ေက်နပ္တာရွိသလို၊ မေက်နပ္တာေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ၁၁ လပိုင္းမွာေတာ့ သူေ႒းက အလုပ္သမားေတြကို ေဖာင္ျဖည့္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီေဖာင္ကလည္း အလုပ္သမားအသစ္ငွားတဲ့ စာခ်ဳပ္ပါ။ ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္ စာခ်ဳပ္အသစ္ ခ်ဳပ္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီစာခ်ဳပ္အရ အလုပ္သမားေတြကို ၁၁၉ ရက္ အစမ္းခန္႔တာျဖစ္ၿပီး သူေ႒းက မၾကိဳက္ရင္ အလုပ္ျဖဳတ္မွာပါ။ အဲဒီမွာ အလုပ္သမားေတြက မခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီစာခ်ဳပ္မွာ တျခားမတရားတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြ လက္မွတ္ မထိုးၾကပါဘူး။

အဲဒီလိုနဲ႔ အလုပ္လုပ္လာခဲ့ၾကတာ စက္႐ံုလိုင္းဆရာေတြရဲ႕ ညစ္ပတ္မႈနဲ႔ အလုပ္သမား ၂၉ ေယာက္ကို အလုပ္ျဖဳတ္ဖို႔ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီ ၂၉ ေယာက္က အလုပ္သမားေရးေတြလုပ္လို႔၊ အလုပ္သမားေတြကို လက္မွတ္ မထိုးဖို႔ စည္း႐ံုးလို႔ ဆိုၿပီး လုပ္တာပါ။ သူတို႔ကို ႐ံုးခန္းထဲေခၚၿပီး ျမဝတီကတဆင့္ ေနျပည္ေတာ္အထိပါ ပို႔မယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စက္႐ံုမွာရွိတဲ့ အလုပ္သမားအကုန္လုံးက မေက်နပ္လို႔ဝိုင္းၿပီး ဆႏၵျပၾကတာပါ။ တ႐ံုလံုး ပါလာတဲ့အတြက္ သူေ႒းက အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအလုပ္သမား ၂၉ ေယာက္ကို ႐ံုးခန္းထဲမွာ တေနကုန္ ေခၚထားပါတယ္။

အဲဒီအေျခေနေတြကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အလုပ္သမတဦးကေတာ့ ''အဲဒီ ၂၉ ေယာက္မွာ ဘာအျပစ္မွ မရွိပါဘူး။ သူတို႔ တမင္ အလုပ္ျဖဳတ္ခ်င္လို႔ လုပ္တာပါ။ ႐ံုးခန္းထဲမွာ ေခၚထားၿပီး ထမင္းလည္း မေကၽြးဘူး။ အဲဒါကို အလုပ္သမားေတြက မခံႏိုင္လို႔ဝိုင္းၿပီး ဆႏၵျပၾကတာပါ။ မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ ဌာနေပါင္းစံု လာပါတယ္။ ရဲေတြေကာ အခ်ဳပ္ကားေတြပါ ပါ,ပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြက အခ်ဳပ္ကားနားမွာ ပိတ္ၿပီး ရပ္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီ ၂၉ ေယာက္ကို ဖမ္းရင္ မိန္းကေလးေတြ အားလံုးလည္း အခ်ဳပ္ကားေပၚ တက္ၾကဖို႔ပါ။ အဲဒီလို ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနတုန္း က်မတုိ႔အထဲက ထိုင္းစကားတတ္တဲ့ သူတေယာက္ကို ထိုင္းစစ္သားက ေမးတယ္။ ေမးေတာ့ သူက စာခ်ဳပ္အသစ္ ခ်ဳပ္တာကို အလုပ္သမားေတြ လက္မွတ္မထိုးၾကလို႔ အခုလို ျဖစ္တာပါလို႔ ျပန္ရွင္းျပေတာ့… အဲဒီစစ္သားက သူတို႔ အဲဒီအေၾကာင္းကို မသိေၾကာင္း၊ သူတို႔က စက္႐ံုမွာ အလုပ္သမားေတြ ေသာင္းက်န္းေနတယ္ဆိုလို႔ လာရတာပါ။ သူတို႔ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အဲလိုမဟုတ္ဘဲ သူေ႒း ညစ္ပတ္တာကို သိသြားေတာ့ မင္းတို႔ စက္႐ံုရဲ႕ ပစၥည္းေတြကို ဘာတခုမွ မဖ်က္ဆီးပါနဲ႔၊ က်န္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ မင္းတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေတာင္းဆိုၾကပါဆိုၿပီး ျပန္သြားတယ္။ သူေ႒းလည္း အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရတယ္" ဆိုၿပီး ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီအလုပ္သမား ၂၉ ေယာက္စလံုးဟာ ဘတ္ (အလုပ္သမား လက္မွတ္) ကိုင္ေဆာင္ထားသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

သူေ႒းလည္း သူလုပ္ခ်င္တာ မလုပ္လိုက္ရေတာ့ ဘယ္ေက်နပ္မလဲ။ အလုပ္သမားေတြလည္း ပံုမွန္ အလုပ္ျပန္ဆင္းၾကပါတယ္။ သူေ႒းကေတာ့ သူ႔ရဲ႕စာခ်ဳပ္မွာ အလုပ္သမားေတြ လက္မွတ္ထိုးေအာင္ အၾကံထုတ္ေနတာေပါ့။ အခ်ဳိ႕အလုပ္သမားေတြကို ဆရာ/ဆရာမေတြကတဆင့္ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းတဲ့ အတြက္ အရင္ေလာက္ လူမညီေတာ့ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕လည္း အလုပ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အားနည္းေနခ်ိန္မွာ သူေ႒းက စာခ်ဳပ္အသစ္ကို လက္မွတ္မထိုးတဲ့သူေတြ အျပင္မွာေနပါ၊ ေန႔စားခအျဖစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ဥပေဒအတိုင္း တရက္ကို ၁၅၁ ဘတ္ေပးမယ္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေနရမယ္၊ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ထိုးမယ့္ သူေတြကေတာ့ အရင္အတိုင္း ေနခြင့္ျပဳတယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာပါတယ္။ အဲဒီမွာ လက္မွတ္မထိုးတဲ့ အလုပ္သမား ၂၉ဝ ေက်ာ္ေလာက္ အျပင္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဘတ္မရွိတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ သူေ႒းက ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ဘတ္မရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြ ျပန္သြားရပါတယ္။

အျပင္ထြက္တဲ့ ၂၉ဝ ေက်ာ္ထဲကလည္း ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားပါေသးတယ္။ ၂၇-၁- ၂ဝဝ၉ ရက္ေန႔ကစၿပီး က်န္တဲ့သူေတြ အျပင္မွာ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ေနၿပီး အလုပ္တက္ရပါတယ္။ အလုပ္တက္ရင္ ကားခ အသြားအျပန္ ၁ဝ ဘတ္ ေပးရပါတယ္။ သူေ႒းကလည္း ညစ္ပတ္တာေပါ့။ စေန၊ တနဂၤေႏြဆို အျပင္က အလုပ္ဆင္းတဲ့ သူေတြကို အလုပ္ပိတ္တယ္။ လုပ္အားခေတြ ပိုေပးရမွာ စိုးတဲ့အတြက္ပါ။ အလုပ္မရွိတဲ့ရက္က မ်ားပါတယ္။ အလုပ္မရွိတဲ့ရက္ဆို အလုပ္သမား ဥပေဒအတိုင္း တေန႔ကို တေန႔တာ လုပ္အားခရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ၁၁၃ ဘတ္ ေပးပါတယ္။ အဲဒီႏႈန္းကလည္း ၂ဝဝ၈ မွာ ျပန္ျပင္ထားတဲ့ ဥပေဒပါ။ အရင္ကဆို တေန႔တာ လုပ္အားခရဲ႕ တဝက္ပဲရပါတယ္။ သိပ္ၾကာၾကာ အလုပ္မဆင္းလိုက္ၾကရပါဘူး။ ၂၄-၂-၂ဝဝ၉ ရက္ေန႔မွာ အဲဒီအလုပ္သမား ၂၉ဝ ေလာက္ကို အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ အလုပ္ျဖဳတ္ေၾကာင္းကို အလုပ္သမတဦးက ခုလိုေျပာျပပါတယ္။ ''က်မတို႔ အျပင္ကေန အလုပ္ဆင္းေနတဲ့လူေတြကို အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္ေၾကာင္း စက္႐ံုမွာ စာကပ္ထားပါတယ္။ တိုင္ခ်င္တဲ့ေနရာ တိုင္ႏိုင္တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။"

အဲဒါနဲ႔ အျပင္မွာေနတဲ့ အလုပ္သမား ၂၉ဝ ေက်ာ္ဟာ B.L.S.O (Burma Labor Solidarity Organization) ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ဆဝါဒီကန္႐ံုးမွာ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ B.L.S.O ကလည္း ဒီအမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၂၅-၂-၂ဝဝ၉ ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေၾကညာခ်က္တစိတ္တပိုင္းမွာ… "ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ရွိ အၾကီးဆံုး စက္႐ံုတခုျဖစ္သည့္ ဟန္ထိုင္းသိုးေမႊးစက္႐ံု (HANG THAI KNITTING INDUSTRIAL Co., LTD.) မွ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရရွိေရးအတြက္ တိုက္ပဲြဝင္ေနၾကသည့္ အလုပ္သမား ၂၉၃ ေယာက္ကို အေၾကာင္းမရွိ ဥပေဒမဲ့စြာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္ခဲ့ပါသည္။ ဟန္ထိုင္းစက္႐ံုမွ ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါရွိသည့္ စီးပြားေရးျပႆနာ၊ ေအာ္ဒါပ်က္ကြက္၍ ကုန္ထုတ္လုပ္ရာတြင္ အခက္အခဲရွိျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္လုပ္ရာတြင္ အရည္အေသြး မျပည့္ဝျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားသည္ မခိုင္လံုေသာ၊ တရားဥပေဒမဲ့ေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းမွာ အလုပ္သမားအမ်ားစုသည္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား စက္႐ံု၏ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ မရရွိျခင္း၊ လုပ္အားခနည္းျခင္း၊ OT ေၾကး မရရွိျခင္း၊ အားလပ္ရက္ မရွိျခင္း၊ တေန႔တာ အလုပ္ခ်ိန္မ်ားျပားျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားေၾကာင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရရွိေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပဲြဝင္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္သည္" လုိ႔ ပါရွိပါတယ္။

၃၊ ၄ လေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ဆဒါဒီကန္႐ုံးက အမိန္႔က်လာပါတယ္။ ဆဝါဒီကန္႐ုံးရဲ႕ အမိန္႔ကို အလုပ္သမားတဦး ျပန္ေျပာျပတာက ''သူေ႒းက အလုပ္သမားေတြကို သက္ညႇာတဲ့အေနနဲ႔ အလုပ္ခိုင္းထားတယ္။ ေန႔စားခလည္း ေပးထားလုိ႔ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးစရာမလို" လုိ႔ ေရးထားတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တိုက္ပဲြဝင္ အလုပ္သမားေတြ အကုန္လုံး မေက်နပ္ၾကလုိ႔ L.L.C. (Labor Law Clinic) မွာ ဆက္ၿပီး တိုင္ခ်က္ဖြင့္ၾကပါတယ္။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဟန္ထိုင္းစက္႐ံုဟာ အထက္က ဆႏၵျပပဲြမွာ မပါဝင္ဘဲ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စက္႐ံုအလုပ္သမားေတြကို ေလွ်ာ္ေၾကးမေပးဘဲ စက္႐ံုပိတ္လိုက္ေၾကာင္းနဲ႔ ၁ဝ-၂-၂ဝ၁ဝ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး စက္႐ံုကေန ထြက္ခြာေပးဖုိ႔ ဖိအားေပးေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ စက္႐ံုပိတ္လိုက္ပံုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဲဒီစက္႐ံုမွာ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ္သမားအေရးကို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ ကိုဝဏၰက ''သူေ႒းရဲ႕ လူယံုျဖစ္တဲ့ မသင္းသင္းစိုးက ဒီစက္႐ံုသူေ႒းက အျခားစက္႐ံုသူေ႒းကို လဲႊလိုက္ၿပီးျဖစ္လို႔ ၂ဝ၁ဝ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ဝ ရက္ေန႔ကစၿပီး အလုပ္သမား အားလံုး စက္႐ံုက ထြက္ခြာေပးရမယ္လို႔ အလုပ္သမားအားလံုးကို ေၾကညာတယ္.." လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာတင္မကဘဲ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြအျပင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္အစိုးရနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝမရ၊ လုပ္ခလစာေတြ အရမ္းနည္းတဲ့အတြက္ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ဆႏၵျပမႈေတြ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ျဖစ္ေနတာေတြကို အင္တာနက္ သတင္းေတြကတဆင့္ သိရွိရတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔လို အလုပ္သမား လူတန္းစားေတြအတြက္ အခြင့္အေရးဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တိုက္ယူရမယ့္ အရာပါလားလို႔ ေတြးေနမိပါေတာ့တယ္။

မဇၥ်ိမ၀က္ဆိုက္တြင္ မတ္လ 2 ရက္၊ 2010 ခုႏွစ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးအားျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၁၂၁ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႔ အခမ္းအနားမ်ား က်င္းပ

ယေန႔က်ေရာက္သည့္ (၁၂၁) ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့အလုပ္သမားေန႔ (ေမေဒး) အခမ္းအနားကို ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ (၃)ေနရာခြဲ၍ ဒီကေန႔ မနက္ပိုင္းတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

၁၂၁ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႔ က်င္းပေနစဥ္ (ဓါတ္ပုံ-႐ုိးမ ၃)

၁၂၁ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႔ က်င္းပေနစဥ္ (ဓါတ္ပုံ-႐ုိးမ ၃)

ယင္းအခမ္းအနားမ်ားကို ထိုင္း-ျမန္မနယ္စပ္အေျခစိုက္ အလုပ္သမားေရးေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား (၁၅) ခုတို႔က ပူးေပါင္းကာ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔႐ံုးတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သလို ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမား ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ (BLSO) ကလည္း ေမေဒးေန႔ အခမ္းအနားက်င္းပခဲ့သည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕လယ္ အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ (၁၂၁) ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနား တရပ္ကို တပ္ခ္ခရုိင္ဝန္ကိုယ္တုိင္ တက္ေရာက္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး အလုပ္သမားအေရး လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ထိုင္းစက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းတို႔က က်င္းပခဲ့သည္။

ယင္းအခမ္းအနားတြင္ ေရြ႕ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ေဘာလံုးပြဲ၊ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းစသည့္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ားအျပင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ အဆိုအကမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာက်င္းပခဲ့ၿပီး ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား (၆၀၀)ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

ေမေဒးေန႔ အခမ္းအနားက်င္းပရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားမ်ားအဖြဲ႔ ႐ံုးတာဝန္ခံ ကိုမ်ဳိးေဇာ္က “ဒီေန႔ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တေန႔ပါ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းတရာေက်ာ္က အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြအတြက္ အသက္ေသြးေခၽြးေတြ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ သူေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ က်င္းပတာ ျဖစ္တယ္” ဟုေျပာသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားသန္းခ်ီလာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနလွ်က္ရွိၿပီး အလုပ္ရွင္မ်ား၏ ဖိႏွိပ္မႈ၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ဆံုးရံႈးမႈမ်ားကို ခံစားေနရသည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

ထိုင္းအလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာနက တပ္ခ႐ိုင္ မဲေဆာက္ေဒသတြင္းမွာ တေန႔အလုပ္ခ်ိန္ (၈)နာရီအတြင္း လုပ္ခေၾကးေငြ (၁၆၂) ဘတ္ေပးရန္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားေသာ္လည္း လက္ရွိအလုပ္သမားေတြ အဆိုပါရပိုင္ခြင့္မ်ား ဆံုး႐ႈံးေနရသည့္ အေျခအေနကို မဲေဆာက္ေဒသတြင္း အထည္းခ်ဳပ္စက္႐ံု အလုပ္သမားတဦးက “တေန႔ကို အလုပ္ခ်ိန္က မနက္ (၈)နာရီကေန ည (၁၂) နာရီထိ ဆင္းရတယ္။ ေအာ္ဒါက်တယ္ဆိုၿပီး တခ်ဳိ႕ရက္ေတြဆို မိုးတလင္းလုပ္ရတယ္။ လုပ္အားခကက်ေတာ့ ဒါဇင္စား ေပးတယ္၊ ထိုင္းအစိုးရသတ္မွတ္တဲ့ တရက္လုပ္အားခႏႈန္းနဲ႔ မရဘူး တေန႔လံုးလုပ္မွ (၈၀)ေလာက္ပဲရတယ္၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆိုလည္း သူတို႔ အလုပ္က်တဲ့ရက္ဆိုရင္ ခြင့္မရဘူး ဘယ္ေဆးခန္းမွလည္း လိုက္ပို႔တာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္တာ မရွိဘူး အဲဒီအခြင့္အေရးေတြ ဆံုး႐ႈံးေနတုန္းဘဲ”ဟု ေျပာသည္။

အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္သင့္ေၾကာင္း ကိုမ်ဳိးေဇာ္က “က်ေနာ္တို႔ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုအခမ္းအနားကို ပူးေပါင္းပါဝင္ဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာခ်င္ပါတယ္၊ ဒီအခမ္းအနားကေန အလုပ္သမားေတြ ဆံုး႐ံႈးေနရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ ဖိႏွိပ္ခံရမႈေတြအတြက္ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြကို ဒီလိုအခမ္းအနားေတြက ေပးေနတာပါ” ဟု ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔အေနျဖင့္ အလုပ္သမား၏ ဆံုးရံႈးေနသည့္အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ လိုက္လံေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးေနလွ်က္ရွိၿပီး ၂၀၁၀-၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ဆဝါဒီကမ္တြင္ (၁၀)မႈ၊ တရား႐ံုးတြင္ (၄) မႈ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုမ်ဳိးေဇာ္က ေျပာသည္။

“အမႈေတြက အလုပ္ရွင္ေတြက အလုပ္သမားအေပၚခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ အမႈေတြျဖစ္လို႔ အလုပ္သမားေတြအေနန႔ဲ အလုပ္သမားေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အဖြဲ႔ေတြကို တိုင္ၾကားဖို႔ လိုပါတယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြက အမႈၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲထားတာေတြေတာ့ ရွိတယ္” ဟုေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD)က ယေန႔က်ေရာက္သည့္ ေမေဒးေန႔အတြက္ ထုတ္ျပန္ေၾကညခ်က္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အၿမဲတမ္းအလုပ္သမားအက်ဳိး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သြားမည့္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားအစည္းအ႐ံုးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔က ေၾကညာခဲ့သည္။

ရိုးမ ၃ သတင္းဌာနမွ ထပ္မံေဖာ္ျပပါသည္၊

အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား ဖဲြ႔စည္းခြင့္ရေရး ေတာင္းဆို

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားသမဂၢ တည္ေထာင္ခြင့္မရွိတာ ႏွစ္အေတာ္ ၾကာျမင့္ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး ဒီကေန႔အထိ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြ ကန္႔သတ္ခံေနရေၾကာင္း ဒီေန႔ က်ေရာက္တဲ့ ၁၂၁ ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့အလုပ္သမားေန႔ (ေမေဒးေန႔) မွာ အလုပ္သမားအေရး လႈပ္ရွားသူေတြက ေျပာဆိုလိုက္ ပါတယ္။

(Photo: AFP)

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အထည္စက္႐ံုတခုတြင္ အလုပ္သမားမ်ားကို ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္ ေတြ႕ရပံု ျဖစ္ပါသည္။ (Photo: AFP)

ကမၻာ့ အလုပ္သမားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ILO) နဲ႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္အတိုင္း အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေပးဖို႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသား အလုပ္သမားမ်ားသမဂၢ ေပၚေပါက္ေရး ႀကိဳးပမ္းသူမ်ားအဖြဲ႔ (MNTU) က ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ အဖဲြ႔ရဲ႕ေျပာခြင့္ရသူ ေဒၚေအးျမင့္သန္းက အာအက္ဖ္ေအကို အခုလို ေျပာျပပါတယ္။

“က်မတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္းပဲ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တဲ့ အလုပ္သမား သမဂၢ၊ လယ္သမားသမဂၢေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒမွာလည္း အလုပ္သမားေတြအတြက္ အာမ,ခံႏုိင္မယ့္၊ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးေတြကို ေရွးရွဳမယ့္ ဥပေဒေတြကို ဥပေဒေတြကိုပဲ ျပ႒ာန္းသင့္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုကိုပဲ မီးေမာင္းထိုးျပခ်င္ပါတယ္”

အရပ္သားအစိုးရသစ္ ျဖစ္လာရင္ အလုပ္သမားသမဂၢေတြ ဖဲြ႔စည္းခြင့္ ျပဳမယ္လို႔ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာန တာဝန္ရွိသူေတြ ေျပာဆိုထားတဲ့အတိုင္း အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား ဖဲြ႕စည္းခြင့္ဆိုင္ရာ ဥပေဒကို သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အေနနဲ႔ အျမန္ဆံုး ထုတ္ျပန္ေပးဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္းလည္း MNTU ရဲ႕ေၾကညာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အလားတူ (၁၂၁) ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့အလုပ္သမားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ အလုပ္သမားမ်ား ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ)၊ ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမား သမဂၢမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (FTUB)၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမား ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖဲြ႔ BLSO တို႔ကလည္း ေၾကညာခ်က္ေတြ အသီးသီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာလည္း ရင္ဂို (RENGO) ဂ်ပန္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က စီစဥ္တဲ့ ဂ်ပန္ အလုပ္သမားထု စည္းေဝးပြဲကို တိုက်ိဳၿမိဳ႕ ယိုယိုးဂိ ပန္းျခံမွာ က်င္းပခဲ့ရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမားသမဂၢလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

အလားတူ ဒီကေန႔ က်ေရာက္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အလုပ္သမားေန႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳ ႀကိဳဆုိတဲ့အေနနဲ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ ့မာတ ရပ္ကြက္အတြင္း အလုပ္သမားတခ်ိဳ႕ စုရုံးခဲ့ၾကၿပီး အလုပ္သမားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ သတင္း ရရွိပါတယ္။

ဒီ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားကုိ တက္ေရာက္သူ အမ်ားစုဟာ ကာယလုပ္သားေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးနဲ႔ အလုပ္သမားသမဂၢ ေပၚထြန္းေရးေတြကုိ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေဆာင္ လုပ္ကုိင္သူေတြက ေျပာဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။

မေကြးတိုင္း ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ NLD အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ေတြဟာလည္း ေရစႀကိဳၿမိဳ႕နယ္ မီးေဘးကယ္ဆယ္ေရး အလွဴေငြနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အဖမ္းဆီးခံရၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရတဲ့ ဦးဣႆရိယ ေခၚ ဦးပဥၥင္း ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းရဲ႕ မိသားစုကို ေထာက္ပံ့ေရး အကူအညီေတြ ဒီကေန႔ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ NLD စည္းရံုးေရးေကာ္မတီ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ေဒၚခင္ေစာေဌးအိမ္မွာ ေမေဒးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဒီေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းက ေတြ႔ဆံုၿပီး လွဴဒါန္းခဲ့တာလို႔ NLD အဖြဲ႔ဝင္ ဦးတင့္လြင္က ေျပာျပပါတယ္။

RFA သတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊

ခြဲျခားဖိႏွိပ္ေရး အက်ႌ

သန္းထိုက္ဦး Wednesday, 27 April 2011

ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပုိင္း ဖန္းငခ႐ုိင္၊ ခူရဘူရီၿမိဳ႕နယ္မွာ ရွိတဲ့ နမ့္မယြန္း နယ္ေျမမွာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကို နယ္ေျမခံ ရဲေတြက ယခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ ဥပေဒအသစ္တခု ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့့ အလုပ္ကေန အျပင္ကုိထြက္တဲ့ အခါတိုင္း လိေမၼာ္ေရာင္ အက်ႌလက္ျပတ္ေတြကုိ အေပၚက ထပ္ၿပီး ၀တ္ဆင္သြားလာၾကဖို႔ပါ။

life-mm-workers

တရားဝင္ အလုပ္သမားလက္မွတ္၊ ယာယီ ပတ္စပို႔မ်ား ရွိသည့္တိုင္ လိေမၼာ္ေရာင္ အက်ႌမ်ား ဝတ္ဆင္သြားလာေနရေသာ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု - သန္းထိုက္ဦး / ဧရာဝတီ)

ဒီဥပေဒဟာ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြက ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို ဖိႏွိပ္ခြဲျခားဆက္ဆံတာ ျဖစ္တယ္လို႔ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြက ေဝဖန္ၾကပါတယ္။

လိေမၼာ္ေရာင္ အက်ႌလက္ျပတ္ေတြ ၀တ္ဆင္ဖို႔ ဥပေဒထုတ္ထားတဲ့ အဲဒီ နမ့္မယြန္းေဒသမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ခန္႔မွန္းေျခ လူဦးေရ ၁ ေသာင္းခန္႔ ရွိပါတယ္။

အဓိက အလုပ္ေတြကေတာ့ ေရလုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စားေသာက္ဆိုင္ စတာေတြမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာကုိ အလုပ္လာလုပ္ၾကတဲ့သူေတြဟာ ထား၀ယ္ တိုင္းရင္းသားေတြ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕က လာၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။

တကယ္က လိေမၼာ္ေရာင္အျပင္ တျခားအေရာင္ေတြကိုလည္း လုပ္ငန္းအလိုက္ ခြဲၿပီး ဝတ္ခိုင္းပါေသးတယ္။ ေရလုပ္သား လုပ္ကိုင္ေနသူကို လိေမၼာ္ေရာင္၊ ေစ်းဆိုင္ေတြမွာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကုိ အျပာေရာင္၊ ေဆာက္လုပ္ေရး အလုပ္သမားေတြကို အညိဳေရာင္ ၀တ္ဆင္ရမယ္ဆိုၿပီး ေဒသခံရဲေတြက ထုတ္ျပန္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဒီလို အေရာင္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ အက်ႌေတြ မ၀တ္မေနရ ဥပေဒကုိ ထိုင္းရဲေတြက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကတည္းက စတင္ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး အက်ႌတထည္ကုိ ဘတ္ေငြ ၂၀၀ နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကုိ မ၀ယ္မေနရ ေရာင္းခ်ေပးခဲ့သလို၊ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက တဆင့္လည္း ေရာင္းခိုင္းပါတယ္။

အက်ႌေနာက္ေက်ာမွာလည္း ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕နာမည္နဲ႔ လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားေတြကုိ ထုိင္းစာေတြနဲ႔ ထင္ထင္ရွားရွား ေရးထားပါတယ္။

အလုပ္သမား လက္မွတ္န႔ဲ ယာယီ ပတ္စပို႔ေတြ ကိုင္ထားတဲ့ တရားဝင္ အလုပ္သမားေတြျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ သတ္မွတ္တဲ့အတိုင္း အက်ႌ မ၀တ္တဲ့လူေတြကုိ ေဒသခံ ရဲေတြက လိုက္ဖမ္းတယ္လို႔ အဲဒီမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ ကိုအလီက ေျပာပါတယ္။

ကိုအလီက “တရား၀င္ အလုပ္သမား လက္မွတ္လည္း ရွိတယ္၊ ယာယီ ပတ္စပို႔လည္း ရွိတယ္။ အဲဒါေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔မရဘူး။ သူတို႔ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့အက်ႌ ၀တ္ရတယ္။ အက်ႌမ၀တ္တဲ့ လူေတြဆိုရင္ ရဲကားလာၿပီး ကားေပၚ အားလံုးေခၚတင္သြားတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

အက်ႌဝတ္သည့္တိုင္ အျပစ္ရွာခံရပံုကိုလည္း ကိုအလီက “အက်ႌၾကယ္သီးတပ္တာ မွားရင္လည္း ဖမ္းၿပီး ဒဏ္ေငြ႐ိုက္တယ္။ အက်ႌမဲေနရင္လည္း အက်ႌသန္႔သန္႔ ရွင္းရွင္း မ၀တ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ဒဏ္ေငြ႐ိုက္တယ္။ ဖမ္းတဲ့အခါမွာ အလုပ္သမား ကတ္ျပားကို ထုတ္ျပတယ္။ ထုတ္ျပေတာ့ ရဲက မင္းတို႔ဆီက အလုပ္သမားကတ္ျပား ၾကည့္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ အက်ႌ ဘာေၾကာင့္ မ၀တ္လဲ၊ မ၀တ္လို႔ ဖမ္းတယ္ဆိုၿပီး အဲဒီလိုလုပ္တယ္” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

အဖမ္းခံရတဲ့ အလုပ္သမားေတြဟာ လက္မွတ္ အေထာက္အထားရွိရင္ ရဲကို ဘတ္ေငြ ၁၀၀ (၂၈၀၀ က်ပ္) ကေန ၅၀၀ (၁၄၀၀၀ က်ပ္) အထိ ေပးေဆာင္ရၿပီး လက္မွတ္မရွိတဲ့ သူေတြဆိုရင္ေတာ့ အနည္းဆံုး ဘတ္ေငြ ၃၀၀၀ (က်ပ္ ၈ ေသာင္းခြဲ) ေလာက္အထိ ေပးရပါတယ္။

ကိုအလီက “ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္က အရမ္း ဖမ္းတယ္။ အခု ဒီလမွာ မဖမ္းေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အက်ႌကေတာ့ ၀တ္ေနရတုန္းပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ ဖမ္းမလဲဆိုတာမသိေတာ့ ၀တ္ေနရတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

တခ်ဳိ႕အလုပ္သမားေတြက အက်ႌေတြကုိ ၀တ္ဆင္ၿပီး ေစ်း၀ယ္ထြက္တာရွိေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ ရဲေတြ ဝတ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း အက်ႌေတြကုိ မ၀တ္ခ်င္ၾကဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

ေရလုပ္သား ကိုကပၸလီက “အလုပ္သမားေတြ မ၀တ္ခ်င္ဘူး ဆိုတာက သြားသြားလာလာ ဆိုင္ေတြမွာ ထိုင္တဲ့အခါ ဒီအက်ႌ အခံႀကီးနဲ႔ ႐ိႈးပ်က္တယ္ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ မ၀တ္ခ်င္ၾကတာ” လို႔ ေျပာပါတယ္။

အက်ႌမ၀တ္ရင္ ဖမ္းတယ္ဆိုေတာ့ ညစ္ပတ္လို႔ ေလွ်ာ္လိုက္ျပန္ရင္လည္း ၀တ္စရာ မရွိေၾကာင္း၊ အက်ႌေျခာက္မွပဲ ျပန္၀တ္ၿပီး အျပင္ထြက္ရမယ့္ ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္ေနေၾကာင္း ကိုကပၸလီက ဆက္ေျပာပါတယ္။

တခ်ဳိ႕အလုပ္သမားေတြဆို တလမွာ ၂ ႀကိမ္ေလာက္ အဖမ္းခံရတာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ ေရလုပ္သားတဦးရဲ႕ ဇနီးက “ရဲက အက်ႌမ၀တ္လို႔ အိမ္တန္းလ်ားမွာ လိုက္ဖမ္းေတာ့ အိမ္ထဲကုိ၀င္ေျပးတာ ျမန္သြားလို႔။ အဲဒါ အိမ္ကုိလက္ညိဳးထိုးၿပီးေတာ့ ရဲကေျပာတယ္၊ နင္တို႔ ျမန္မာေတြ ညထြက္ရင္လည္း အက်ႌ၀တ္တဲ့၊ မ၀တ္ရင္ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ပို႔မယ္လို႔ ေျပာတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေဒသမွာ ဆုိင္ကယ္တကၠစီ ေမာင္းေနတဲ့ ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြကလည္း အလုပ္သမားေတြ ၀တ္ဆင္ရတဲ့ လိေမၼာ္ေရာင္နဲ႔ တူေနလို႔ မၾကာေသးခင္ကမွ အက်ႌအေရာင္ကို အစိမ္းႏုေရာင္ ေျပာင္းလိုက္ၾကတယ္လို႔ ေဒသခံေတြက ေျပာပါတယ္။

ရဲေတြကေတာ့ အက်ႌ၀တ္ခိုင္းတာဟာ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ မူးယစ္ၿပီး ျပႆနာတက္တဲ့အခါ ဘယ္အလုပ္႐ံုမွာ လုပ္တယ္ဆိုတာသိေအာင္ အခုလို တင္းက်ပ္တာလို႔ အေၾကာင္းျပပါတယ္။

ထုိင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပုိင္း ဖန္းငခ႐ိုင္ အေျခစိုက္ Grassroots Human Rights Education and Development (GHRED) အဖြဲ႔ အမႈေဆာင္ ဒါ႐ုိက္တာ ဦးထူးခ်စ္က ဘယ္လို အေျခအေနေၾကာင့္ အက်ႌ၀တ္ခိုင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ဳိးေဖာက္တယ္လို႔ပဲ ျမင္ေၾကာင္း ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔က လံုၿခံဳေရးအရပဲ ျဖစ္ေစ၊ ဘယ္အလုပ္သမားက ဘယ္အလုပ္ရွင္ရဲ႕ အလုပ္သမားေတြျဖစ္ေၾကာင္း သူတုိ႔က စစ္ေဆးခ်င္တာပဲျဖစ္ေစ အဲဒါကုိ တျခားနည္းလမ္းေတြနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာပဲ။ တိရိစာၦန္ေတြလို ဒါမွမဟုတ္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အရာေတြလို သတ္မွတ္ၿပီး အက်ႌ၀တ္ခိုင္းတယ္ဆိုတာက လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒါလံုး၀ သဘာ၀က်တဲ့ လုပ္ရပ္တခု မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ ဦးထူးခ်စ္က ဆိုပါတယ္။

ထုိင္းႏုိင္ငံ ေတာင္ပုိင္းေဒသေတြမွာ အာဏာပုိင္ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေလာက္က ျပည္နယ္လံုၿခံဳေရး ဥပေဒအရ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ညဘက္ အျပင္မထြက္ရ အမိန္႔အျပင္ လူ ၅ ေယာက္ထက္ ပိုၿပီး မစုေဝးရ၊ မိုဘိုင္းဖုန္း မကိုင္ရ စသည္ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ဦးထူးခ်စ္ကေတာ့ “ဒါဟာ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတြ တရား၀င္ အဂတိ လိုက္စားမႈေတြကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ျပဌာန္းတဲ့ ဥပေဒပဲလို႔ ျမင္တယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။ ။

ဧရာ၀တီ သတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊