ထိုင္းေတာင္ပိုင္းရွိ ဆိပ္ကမ္းတခုရွိ ငါးဖမ္းစက္ေလွမ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)
ေရာင္းစားခံရသူမ်ားမွာ ယခင္လအတြင္းက ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း လဗ္ဘူရီခ႐ိုင္ ဘန္ခ်ာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ VAK နာနတ္သီးစက္႐ံုမွ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးၿပီးေနာက္ နယ္စပ္သို႔ ျပန္ပို႔ခံရသူ ၂၁၆ ဦးထဲမွ ၉ ဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းစက္႐ံုတြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းက အလုပ္သမား ဆႏၵျပမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ပထမအႀကိမ္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ၀င္ဖမ္းရာ အလုပ္သမား ၂၁၆ ဦး နယ္စပ္သို႔ အပို႔ခံခဲ့ရသည္။ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မံ ဖမ္းဆီးရာ အလုပ္သမားလက္မွတ္မရွိသူ ျမန္မာ ၄၀၀ ေက်ာ္ နယ္စပ္သို႔ ျပန္ပို႔ခံခဲ့ရသည္။
နာနတ္သီးစက္႐ံုမွ ကိုခိုင္ေဇာ္ႏိုင္က “ပုလိပ္၀င္ဖမ္းလို႔ နယ္စပ္အပို႔ခံရတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို ပြဲစားေတြက ဒီမွာ အလုပ္ျပန္ရမယ္ ျပန္လိုက္မလား၊ လမ္းစရိတ္ကို လုပ္အားခထဲကပဲ ျပန္ျဖတ္ယူမယ္လို႔ေျပာၿပီး ေခၚလာတာ။ တကယ္က်ေတာ့ ဒီမွာ အလုပ္ျပန္မေခၚဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းစရိတ္ မေပးႏိုင္ေတာ့ သူတို႔ကို ခြ်န္ဘူရီက ေလွဆိပ္မွာ ေရာင္းစားလိုက္တာေပါ့။ က်ေနာ္ ေစာေစာကေလးကတင္ ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ အထဲက တေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာလိုက္ရတယ္။ ဘတ္ေငြ ၁ ေသာင္းနဲ႔ ျပန္ေရြးရင္ ရမယ္လို႔ ပြဲစားက ေျပာထားခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္” ဟု ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
ေရာင္းစားခံထားရသူမ်ားမွာ ကိုျမင့္ႏိုင္ (အသက္ ၃၅ ႏွစ္)၊ ကိုမင္း (အသက္ ၃၀ ႏွစ္)၊ ကိုေဇယ်ာလင္း (အသက္ ၂၉) ႏွစ္ႏွင့္ ေမာင္သန္႔ဇင္ထက္ (အသက္ ၁၅) ႏွစ္ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၉ ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမာင္သန္႔ဇင္ထက္၏ မိခင္ ေဒၚစိန္ရီက ေျပာသည္။
“က်မ သားေလးနဲ႔အတူတူ သားမက္ေရာ၊ တူေတြေရာ ခြ်န္ဘူရီ ေလွဆိပ္မွာ အေရာင္းစား ခံထားရတယ္လို႔ ဖုန္းဆက္လာတယ္။ အခု ပင္လယ္ထဲကို ၆ ေယာက္ ပါသြားၿပီ။ ကုန္းေပၚမွာ က်န္တာကေတာ့ ၃ ေယာက္ေပါ့။ အဲဒီ ၃ ေယာက္ကို တေယာက္ ဘတ္ ၁ ေသာင္းနဲ႔ ေရြးရင္ရမယ္။ ဘတ္ ၃ ေသာင္း ဘဏ္ထဲကို ထည့္ခိုင္းတယ္။ က်မတို႔လည္း မထည့္ရဲဘူး။ ေတာ္ၾကာ ေငြလည္းဆံုး၊ လူလည္းဆံုး ျဖစ္မယ္ေလ။ ေနာက္ဆံုး ေျပာလာတာကေတာ့ ျမ၀တီတံတားထိပ္က ကိုျမေအးဆိုတဲ့လူကို ဘတ္ ၃ ေသာင္း လႊဲေပးရင္ ကုန္းေပၚမွာ က်န္ေနတဲ့ ၃ ေယာက္ကို လႊတ္ေပးမယ္ေပါ့။ က်မတို႔လည္း ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။ သားရယ္၊ သားမက္ရယ္၊ တူေတြရယ္ ပါေနတယ္ဆိုေတာ့ ႐ူးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနၿပီ” ဟု ေဒၚစိန္ရီက ေျပာသည္။
ခြ်န္ဘူရီမွ ေငြေပးရန္ ဆက္သြယ္လာသူမွာ ဦးမြန္ႀကီးဟု ေခၚေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ လူ ၉ ေယာက္ကို ေခၚယူသြားသူမွာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ မယ္ပအရပ္ရွိ ေျပာင္းဖူးစက္႐ံုအနီးတြင္ ေနထိုင္သူ ပြဲစား အငယ္ေလး ျဖစ္သည္ဟု ေဒၚစိန္ရီက ေျပာသည္။
ခြ်န္ဘူရီခ႐ိုင္ အေခ်ာင္ေဒသတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို ထိုင္း ငါးဖမ္းေလွ သူေဌးမ်ားထံ ေရာင္းစားမႈမ်ား မၾကာခဏ ရွိေနၿပီး ယင္းကိစၥမ်ားကို Thai Action Committee for Democracy in Burma (TACDB) မွ ဥပေဒ အေထာက္အကူျပဳအဖြဲ႔က ေစာင့္ၾကည့္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
ပြဲစားမ်ားသည္ ထိုင္း-ျမန္္မာနယ္စပ္မွ လူမ်ားကို အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရမည္ဟု မက္လံုးေပးကာ ေခၚေဆာင္လာၿပီး ယခုကဲ့သို႔ ေရာင္းစားေလ့ရွိေၾကာင္း TACDB မွ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးျမင့္ေ၀က ေျပာသည္။
၎က “ဒီကိုတက္လာတဲ့ လူေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႕က လမ္းစရိတ္ ေပးႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕က လမ္းစရိတ္ မေပးႏိုင္ဘူး။ အဲဒီ မေပးႏိုင္တဲ့လူေတြကို ခြ်န္ဘူရီ အေခ်ာင္ေဒသမွာရွိတဲ့ ထိုင္းေလွသူေဌးေတြကို ေရာင္းစားၾကတယ္ေလ။ ပြဲစားကေတာ့ အျပတ္ေရာင္းသြားတာေပါ့။ သူေဌးေတြကလည္း သူတို႔ကို ၆ လ၊ ၁ ႏွစ္ ပင္လယ္ထဲမွာ ခုိင္းစားေတာ့တာေပါ့။ ဒီ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ ခြ်န္ဘူရီမွာ ေရာင္းစားခံရတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အမ်ားႀကီး ရထားတာေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဥပေဒ အေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔ရဲ႕ အကူအညီကိုလိုရင္ေတာ့ တိုင္တဲ့သူဘက္က အခ်က္အလက္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ခို္င္ခိုင္မာ ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ျမန္မာျပည္သား အခ်င္းခ်င္းက ေရာင္းစားသျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ရသူမ်ား မနည္းေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေရာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုပါ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ထံတြင္ ကြ်န္ေရာင္းသကဲ့သို႔ အျပတ္ေရာင္းစားမႈမ်ားလည္း ရွိေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖင့္ လူေရာင္းစားမႈ ပေပ်ာက္ေစရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း စီးပြားေရး နိမ့္က်ေနေသာ ျမန္မာျပည္မွ လူအမ်ားအျပားသည္ ပြဲစားမ်ားကို အားကိုးကာ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ အဖမ္းအဆီး အစစ္အေဆးမ်ားၾကားမွ ေန႔စဥ္ လာေရာက္ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြေနၾကသည္။
အလုပ္သမား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ အနည္းဆံုး ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္း၀န္းက်င္ရွိ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ဧရာ၀တီ ၀က္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊
0 comments:
Post a Comment