အတူတကြ လူကုန္ကူး ခံခဲ့ရသူမ်ား အားလံုးကို ထိုင္းအစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မယ္မယ္ရရ မသိရပဲ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ IDC အခ်ဳပ္ခန္းထဲတြင္ က်န္ေနခဲ့ရသည့္ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ဦး၏ အသက္ အႏၱရာယ္အား စိုးရိမ္ရေၾကာင္း ၎တို႔အား အကူအညီ ေပးေနသည့္ အဖြဲ႔မွ တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သည့္ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အဖြဲ႕ BAT မွ ကိုစိုင္းေအးက “က်ေနာ္တို႔ ကူညီထားတဲ့ အလုပ္သမား ေတြထဲကIDC အခ်ဳပ္ခန္းထဲက အလုပ္သမား (၈)ေယာက္ကို မပို႔ပဲ ၾကာေနလို႔ ထိုင္းလူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ကို အကူအညီ ေတာင္းေနတာ ၾကာၿပီ။ ဒီေန႔ (၆)ေယာက္ ပို႔လိုက္တယ္။ မသြယ္နဲ႔ မဇင္မာတို႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ ခ်န္ထားလိုက္လဲ မသိဘူး။ သူတို႔စိတ္ ဓါတ္က်ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသမွာကို က်ေနာ္ စိုးရိမ္ေနတယ္’’ဟု ေျပာသည္။
ယခု က်န္ရွိေနခဲ့သူ မသြယ္က “က်မတို႔ အခ်ဳပ္ထဲ၊ ေထာင္ထဲမွာ ေနရတာ (၅)လ ျပည့္ေတာ့မယ္။ က်မတို႔ IDC အခ်ဳပ္ခန္းမွာ အခင္းဖ်ာလည္း မရွိဘူး။ ေစာင္လည္း မရွိဘူး၊ ထမိန္ၿခံဳၿပီး အိပ္ရတယ္။ က်မတို႔ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ဖ်ားနာ ေနၾကတယ္။ ဒီေန႔ (၆)ေယာက္ကို ပို႔လိုက္တယ္။ က်မနဲ႔ မဇင္မာကို ဘာျဖစ္လို႔ ခ်န္ထားခဲ့တာလဲ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသခ်င္ စိတ္ေပါက္ေနတယ္”ဟု BAT သို႔ ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ျပန္ပို႔ခံရသည့္ အလုပ္သမားအနက္ ႏွစ္ဦးကို မိသားစုမ်ားက ျမ၀တီၿမိဳ႕ ကိုးသံုးလံုးဂိတ္မွ တစ္ဦးလွ်င္ ဘတ္ေငြ (၂၅၀၀)ျဖင့္ ေရြးထုတ္ခဲ့သည္။ မေရြးႏိုင္သည့္ အလုပ္သမား (၄)ဦးတို႔က ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ပင္လယ္ေပ်ာ္မ်ား သမဂၢ SUB ႏွင့္ BAT တို႔က ကုလသမဂၢ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး UNIAPသို႔ အကူအညီ ေတာင္းခံခဲ့ၾကသည္။
ေန႔လည္ပိုင္းက ျမ၀တီၿမိဳ႔ လူကုန္ကူးမႈ ရဲတပ္ဖြဲ႔က အမ်ိဳးသမီး (၄)ဦးအား လာေရာက္ ေခၚယူခဲ့ေၾကာင္း ဘန္ေကာက္ UNIAP မွ ျမန္မာ အရာရွိက ေျပာသည္။
SUB မွ ဥကၠဌ ဦးေအာင္သူရက “ဒီအလုပ္သမေတြဟာ အခန္းပိတ္ေလွာငၿ္ပီး လေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္အားခ မရပဲ အလုပ္ လုပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းလို႔ အမည္ခံထားတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ လေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ကို နယ္စပ္ျပန္ပို႔ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ (၂၅၀၀)နဲ႔ ေရြးရမယ္။ ဒီေလာက္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကို ျမ၀တီ ကိုးသံုးလံုးဂိတ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေငြေပးၿပီး ေရြးရတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ လံုး၀နားမလည္ဘူး”ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ (၁၉)ရက္ေန႔က ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဒင္းဒဲန္ ရပ္ကြက္ စက္ခ်ဳပ္႐ံု (၄)႐ံုမွ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အခန္းပိတ္ေလွာင္ ခိုင္းေစ ခံေနသျဖင့္ BATႏွင့္ ထိုင္းအစိုးရ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္း ကယ္ထုတ္ ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္။
ကယ္ထုတ္ခဲ့သည့္ အလုပ္သမား (၄၃)ဦးအနက္ လူကုန္ကူးမႈ မေျမာက္ဟုဆိုကာ အလုပ္သမား (၂၂)ဦးတို႔အား ဇြန္လဆန္းက ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္သို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ နယ္စပ္သို႔ အသုတ္လိုက္ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၾသဂုတ္လ (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ ႏြန္ထဘူရီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းထဲမွ အလုပ္သမား (၁၅)ဦးကို ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ IDC အခ်ဳပ္ခန္းသို႕ ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္။
ၾသဂုတ္လ (၁၅)ရက္ေန႔ ညက (၇)ဦးအား နယ္စပ္သို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၿပီး (၈)ဦမွာ IDC အခ်ဳပ္ခန္းထဲ၌ က်န္ေနခဲ့သည္။ ထိုအထဲမွ (၆)ေယာက္ကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ယေန႔ ျမ၀တီသို႔ ျပန္လည္ပို႔ ေဆာင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လူကုန္ကူး ခံခဲ့ရသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားမွာ အစိုးရ သက္ေသအျဖစ္ (၅)လတိုင္တိုင္ အခ်ဳပ္ခန္းႏွင့္ အက်ဥ္းေထာင္ တို႔တြင္ ေနခဲ့ၾကရေသာ္လည္း ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည့္ လုပ္အားခမ်ားႏွင့္ နစ္နာေၾကး တစ္စံုတစ္ခုမွ မရရွိခဲ့ေၾကာင္း ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ ခံခဲ့ရသူမ်ားက ေျပာျပသည္
